خلاصه ماشینی:
"علاوه بر این از او پرسیدم:«آیا بر این باورید که کسی میتواند بدون آنکه در استخدام یک روزنامه یا مؤسسة مطبوعاتی باشد،برای تهیه مطلبی دربارهء نقض حقوق بشر،ماهها یا سالها در چین اقامت کند؟»من بر این عقیدهام و بر عقیده خود نیز پافشاری میکنم که اینترنت این سبک از روزنامهنگاری مقرون به صرفه و اقتصادی را برای کسی که تنها سرمایه و داراییاش یک کامپیوتر شخصی و مطلبی برای انتشار است،ممکن کرده است.
4. «در عرصهء روزنامهنگاری اینترنتی،انصاف و درستی (صحت)مطالب،چه سرنوشتی خواهد یافت؟هنگامی که انبوه روزنامهنگاران آماتور-که فرایند کارآموزی را دربارهء اصول اخلاقی طی نکردهاند-به بازار کار حرفهای سرازیر شوند،بر سر اصولی نظیر انصاف و صحت چه خواهد آمد؟ اصولی که ما روزنامهنگاران (به تصویر صفحه مراجعه شود) حرفهای در خلال سالها کار در سازمانهای سنتی رسانهای آموختهایم چه خواهند شد؟آیا آن ارزشهای اخلاقی و حرفهای به حاشیه رانده خواهند شد؟» برای کسانی است که نگران روزنامهنگاری هستند،مسأله غامض اینجاست که ما چگونه میتوانیم مفاهیم اخلاقی را به این موج جدید و عظیم روزنامهنگاران عملی-که برخی از آنها به مدارس روزنامهنگاری خواهند رفت و برخی دیگر در تحریریهها و تحتنظر روزنامهنگاران حرفهای به صورت تجربی آموزش خواهند دید-بیاموزیم؟من فکر میکنم پاسخ این سؤال ذاتا تحتتأثیر و وابسته به عامل زمان است.
(البته این نکته را نباید فراموش کرد که آنها نیز درست مثل ما،اشتباهات تازهای را مرتکب خواهند شد!) من سعی میکنم در این بحث یک آرمانگرای ذهنی قلمداد نشوم،اما حتی با نگاهی اجمالی نیز میتوان یک آیندهء به کلی تغییر شکل یافته را با حضور پدیدهء«همه-روزنامهنگار» (Everyman Journalism) تصور کرد که با استفاده از دانش و خرد بهترین سازمانهای سنتی خبری،یک تحریریهء جهانی روی شبکهء وب (World Wide Web) تأسیس خواهد شد."