خلاصه ماشینی:
"ارتباطات بین الملل:گفت و گوی تمدنها و دموکراسی دیجیتال؛افقی تازه در جامعه شبکهای* دکتر هادی خانیکی اقتضای جان چو این دل آگهی است هرکه آگهتر بود جانش قوی است «مولوی» مقدمه: مطالعهء زمینههای پیدایش«شبکههای جامعهای»،این امکان را فراهم میسازد که چگونگی تعامل عمیق و رواج وسیع فناوریهای اطلاعاتی و ارتباطی در درون جامعهها و میان جامعهها کشف شود،اعم از آنکه اینجامعهها جغرافیایی و یا دارای گرایشها و منافع مشترک باشند.
به بیان دیگر،شرایط گفتاری جدیدی که به وجود آمده است،حاکی از آن است که مفهوم صدق بیش از آنکه مبتنی بر عینیتی بیرونی باشد(عین گرایی)و یا در حد یک ذهنیت منفصل از عین و دیگران تعریف شود،(ذهنگرایی)اکنون همچون امری بیناذهنی و گفت و گوی قلمداد میشود،به این ترتیب دیگر همراه و همزمان با تحول در نظام بینالمللی،ارتباطات و تحولات فنی، ساختار گفتار بینالمللی و حتی ملی نیز از صورت ساختار تک ذهنی و متصلب پیشین خارج شده و به سوی ساختار چندذهنی، متکثر و منعطف در حال تحول میباشد و این چشمانداز با مفهوم جامعهء شبکهای و صورتبندیهای جدیدی که در قالب«دموکراسی دیجیتال»به وجود میآید سازگار است.
آنچه آشکار است این واقعیت است که نظام ارتباطات بینالمللی،کشورهای توسعه یافته در موقعیت برتری قرار دارند و صدور اطلاعات آنها به مراتب بیش از واردات آنها میباشد(بهشتی،6731) پذیرش و حتی استقبال از صورتبندی *همانطور که در عرصه داخلی و ملی،دموکراسی منوط به محدود کردن عرصه مداخله مراجع سیاسی،پاسخگو کردن مراجع قدرت،و بسط حوزه مداخله و عمل جامعه مدنی است،در سطح بینالمللی نیز، مدیریت توزیع اطلاعات باید بر بنیادهایی مستقل از منابع و مراجع قدرت سیاسی و براساس الگوهای انسانی و اخلاقی استوار گردد."