خلاصه ماشینی:
"بهره گیری امام (ره) از حافظ شیرین سخن در استفاده از برخی الفاظ و برخی مفاهیم مشاهده می گردد; آن جا که حافظ می سراید:35 ألا یا أیها الساقی أدر کأسا و ناولها که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل ها و حضرت امام (ره) سروده اند:36 ألا یا أیها الساقی برون بر حسرت دل ها که جامت حل نماید یک سره اسرار مشکل ها در جایی از دیوان امام (ره) رباعی زیر دیده می شود:37 افسوس که ایام جوانی بگذشت حالی نشد و جهان فانی بگذشت مطلوب همه جهان نهان است هنوز دیدی همه عمر در گمانی بگذشت گویا مفهوم بیت اول این رباعی و برخی الفاظ آن از رباعی حکیم عمر خیام مأخوذ شده است; آن جا که عمر خیام می سراید:38 افسوس که نامه جوانی طی شد وان تازه بهار زندگانی طی شد آن مرغ طرب که نام او بود شباب افسوس ندانم که کی آمد, کی شد پیدا است که ایشان دواوین بیشتر شاعران عارف و فلاسفه و حکما را به طور جدی مطالعه نموده و از الفاظ و مفاهیم آن ها متأثر شده اند.
و کلام آخر این که امام خمینی (ره) را همه فقیهی کامل, عارفی واصل, حکیمی محقق, مرشد و مرادی مهذب و بالاخره فرزانه ای که در دانش و عمل به آن, پله های کمال را پیموده و قله های بلند و رفیع را در این طریق فتح نموده و به دیدار جمال جمیل محبوب نایل گردیده اند, می شناسیم; ولی متأسفانه هیچ گاه ایشان را با عنوان (ادیب) نشناخته ایم; زیرا هیچ اثر ادبی خاصی از خویش به جای نگذاشته اند, جز همان دیوان اشعار که تا پیش از رحلتشان کاملا ناشناخته بود و دیگران سروده های پراکنده شان را گردآوردند."