خلاصه ماشینی:
"مرحوم علینقی فیض الاسلام که انسانی دانشور, باصفا بود و نسبت به کار خود اخلاص ویژه ای داشت در خاتمه ترجمه نهج البلاغه ذیل تذکر به دانشمندان و نویسندگان و گویندگان می نویسد: (از ده سال پیش نگارنده تمام اوقات شبانه روز خود را برای تدوین, ترجمه و شرح نهج البلاغه به کار بردم… پس از این رو اگر کسی دانسته یا ندانسته بخواهد آن را تغییر و تبدیل داده یا چیزی از آن کم کرده یا بر آن بیفزاید یا به مختصر پس و پیش نمودن جملات و اضافه کردن مطالبی که درخور چنین کتابی نیست به شکل دیگری درآورد و به نام خود معرفی نماید امیدوارم او و کاتب و ناشر و رجال نویس بیسواد یا پیشوا و عالم دنیاداری که بی تأمل و اندیشه چنین کسی را در ردیف مؤلفین و نویسندگان درآورد و نفهمیده برای جلب توجه مردم بی خبر و معرفی خود بر نوشته او تقریظی بنویسد و آن را بستاید خیر ندیده و به عذاب خدا گرفتار و در پیشگاه شاه ولایت شرمنده و روسیاه گردد… وظیفه پیشوایان مسلمانان و دانشمندان و رؤسای هر مملکتی است که به پاس احترام علم و عدل و انصاف از این قبیل دروغگویان حسود و نادان جلوگیری نمایند و از یکی دو نفر کتابفروش عوام تهران که پای بند به دینی از ادیان و قانونی از قوانین نیستند و برای به دست آوردن پول از غلط چاپ کردن و دست بردن در قرآن و ترجمه و تفسیر و ادعیه و اخبار و کتب دینی و علمی و ادبی باک نداشته حقوق نویسندگان را با … تضییع می نمایند و معارف شیعه را در نزد سایر ملل مسلمان ننگین می سازند و بعضی از تقریظ نویسان بی اطلاع را هم برای فریب عوام با خود همدست ساخته, مروج کالای نادرست خود می گردانند, هرطور صلاح می دانند نهی از منکر نمایند تا بیش از این عالم تشیع را دستخوش اغراض باطل خویش قرار ندهند."