خلاصه ماشینی:
"در این بررسی من این فیلم را از نظرگاه«فیلم جاهلی»مورد بحث قرار خواهم داد و در آن تنها به بخش کوچکی از مقولهء گستردهء لوطیگری در فرهنگ ایران میپردازم و کوششم تأیید چهار نکتهء زیر است: 1-نیاز به بررسی گونههای فیلمهای ایرانی بویژه گونهء«فیلم جاهلی»؛ 2-برای شناخت بهتر«فیلم جاهلی»و پیبردن به علت محبوبیت آنها باید به داستانهای عامیانه و قصههای عشقی،که بیشتر با شخصیت لوطی و رفتار و منش او سروکار دارند،پرداخت؛ 3-«فیلم جاهلی»،که«داش آکل»نمونهای از آنست،تحت تأثیر نه تنها محتوا بلکه ویژگیهای ساختاری اینگونه داستانهای عاشقانه قرار دارد؛و 4-لذت تماشای«فیلم جاهلی»بیشتر از آنکه ناشی از شوک تماشای چیزهای تازه باشد برخاسته از بازیابی آشناها و از کشش ماندنیها،یا به گفتهء اومبرتواکو«از بازگشت همانها»است.
در واقع در هیچ پژوهشی«فیلم جاهلی»به عنوان گونهء مشخص و ارزندهای از فیلمهای ایرانی به رسمیت شناخته نشده است،درحالیکه قواعد و ساخت روایی این نوع فیلمها خود سزاوار توجه و بررسی است زیرا گویای فراگردیست که در آن فرهنگ ایرانی و ادبیات نوشتاری و نمایشی آن تحت تأثیر دگرگونیهای مختلف قرار میگیرند و متحول میشوند.
دلایل علاقهء این گروه به فیلمهای جاهلی متعدد است و من در اینجا تنها به یکی از آنها اشاره میکنم و آن حضور شخصیتهایی در آنهاست که از ادبیات شفاهی و داستانهای عامیانه به عاریت گرفته شدهاند،شخصیتهایی که برای این نوع از تماشاگران هم محبوبند و هم شناخته شده.
اما بهای این بیاعتنایی به مسئولیتها و قراردادهای لوطیگری برای داش آکل بسیار گران تمام میشود:او نه تنها حیثیت اجتماعی بلکه جان خود را نیز فدا میکند."