چکیده:
مهاجرت به عنوان تجربه ای از مصرف مکان و فضا راه حلی برای پر کردن فرصت های زندگی و رفتاری رایج در میان طیفی از نخبگان جوان است که با انتخاب آن به دنبال ارتقای سرمایه های فرهنگی و انسانی خویش و حفظ تمایز خویش هستند. مقاله حاضر با الهام از مفهوم نوگرایی بازاندیشانه متفکران مدرن و پست مدرن معاصر و با استفاده از رویکرد نظریه مبنایی به دنبال روشن ساختن تفسیر، معنا و اهمیت رفتار مهاجرتی نخبگان جوان بر هویت یابی و انگیزه ها و زمینه های اجتماعی فرهنگی موثر بر این رفتار است. نتایج پژوهش کیفی انجام شده بیانگر تاثیر آشکار فرآیندهای جهانی شدن و ارزش های جهان وطنی بر گرایش ها و ارزش های این گروه از جوانان است. به همان سان در سطح فردی تمایل به حفظ سلیقه ها و سبک های فردی زندگی و ارتقا مهارت های حرفه ای و تحصیلی و نیاز به اثبات توانایی های فکری و حرفه ای محرک مهمی در انتخاب رفتارهای مهاجرتی محسوب می شود.
خلاصه ماشینی:
مقالهء حاضر با تلقی رفتار مهاجرتی به عنوان فصلی مهم در فرآیند گذار نخبگان جوان به بزرگسالی و نیز شیوهای برای پر کردن فرصتهای زندگی(رابرتز 9991،فرلانگ و کارتمن 7991)و با استفاده از نظریهء مبنایی3به دنبال پاسخگویی به سؤالات زیر است:اهمیت مهاجرت در هویتیابی و گذار فردی و اجتماعی جوان چیست؟چه تفسیر و معنایی از آن دارند؟ابهامات و پارادوکسهایی که این جوانان در تصمیمگیریهای خود با آن روبهرو هستند کدام است؟چگونه هویتهای اجتماعی و مکانی جوانان از طریق رابطهء آنها با اجتماعات محلی خود ساخته میشود؟و چگونه این هویتها بر رفتار مهاجرت تأثیر میگذارد.
بوردیو5جامعهشناس فرانسوی سرمایه را تلاشی برای در بند کردن گذشته در آینده میداند و سرمایهء فرهنگی را در سه شکل کالاها،مصنوعات و فرآوردههای فرهنگی،به رسمیت شناخته شدن ذخیرهء دانش،مهارت و تجارب افراد،آنچنان که مثلا در مورد مدارج و گواهینامههای آموزشی و علمی و حرفهای میتوان در نظر گرفت و سرانجام عادتوارههای6 افراد که آنها را در پیشرفت و اندوختن مهارت و تخصص بیشتر یاری میرساند متجلی میبیند (بوردیو،6891)،چنانکه پیشتر اشاره شد،سرمایههای فرهنگی زمینهساز تمایلات،علائق و سلیقههای مختلف افراد است و از این نظر مبنای شیوهء زندگی آنها میتواند قرار گیرد.
البته استدلال رقیبی را نیز که میتوان مطرح کرد این است که سطوح پایین سرمایهء اجتماعی جوانان را کمتر وابسته و متوقع از شبکههای سرمایهء اجتماعی خویش ساخته و انگیزهء سرمایهگذاری در مهارت،تحصیلات و دیگر ویژگیهایی را که از آن به سرمایهء انسانی یاد میشود در آنها تقویت میکند.