چکیده:
تعاون در مفهوم خاص خود نوعی همکاری و مشارکت افراد برای ایجاد یک سازمان اقتصادی با قبول طرد اصول سوداگری و بهرهکشی است.بدیهی است تعاونیها در خلاء اقتصادی فعالیت نمیکنند، بلکه آثار آنها بهطور غیرمستقیم(اشتغالزائی،افزایش تولید،سازماندهی با توزیع و...)نصیب سایر مردم خواهد شد. براساس تعریف بالا این تحقیق بنا دارد با شناخت علمی نقش تعاون در اشتغالزایی،نتایج مثبت و منفی (در صورت وجود)آنها را مورد ارزیابی قرار دهد. براساس شرح مذکور چنین استنباط میشود که:مشارکت جوانان در تشکلهای تعاونی و تجمع سرمایههای اندک و اندوختههای علمی در بخش تعاون یک راهکار مناسب،جدی و پایدار برای ایجاد اشتغال جوانان و مهمتر از آن،توسعه اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی کشور است.
خلاصه ماشینی:
"شرکت تعاونی اعتبار شهری: این نوع شرکت بین افراد گروههای شغلی طبق مقررات آئیننامهای که به وسیله سازمان مرکزی تعاون کشور(یا وزارت کار و امور اجتماعی در مورد تعاونیهای کارگری)تهیه شده و به تصویب شورای پول و اعتبار رسیده است برای مقاصد زیر تشکیل میشود: 1-بازکردن حساب سپردههای مختلف منحصرا برای اعضاء شرکت، 2-پرداخت وام به اعضاء شرکت، 3-پرداخت سایر تسهیلات اعتباری برای اعضاء در صورت امکان.
بخش تعاونی که دومین بخش اقتصادی کشور است،امکانات و ظرفیتهای بالقوه و بالفعل فراوانی برای ایجاد اشتغال حتی فراتر از پیشبینیهای مندرج در برنامه سوم دارد که به برخی از آنها اشاره میشود: با الهام از اصول 44 و 34 قانوناساسی،بخش تعاون در اقتصاد ایران،ایجاد و تأمین شرایط و امکانات کار برای همه،به منظور رسیدن به اشتغال کامل و نیز قرار دادن وسایل کار در اختیار کسانی که قادر به کارند ولی کار ندارند را مورد تأکید قرار داده است که با تأسیس شرکتها یا اتحادیههای تعاونی،دو نوع اشتغال در جامعه ایجاد میشود:نوع اول اشتغال برای اعضای تعاونیهاست و نوع دوم،برای افرادی است که بدون عضویت در شرکت به صورت کارکنان، مزد و حقوق دریافت میکنند.
در نتیجه مشارکت جوانان در تشکلهای تعاونی و تجمع سرمایههای اندک و اندوختههای علمی در بخش تعاون یک راهکار مناسب،جدی و پایدار برای ایجاد اشتغال جوانان و مهمتر از آن توسعه اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی کشور است که میتواند دستیابی به اهداف بسیاری را در زمینه اصلاح ساختارهای تولیدی،تورم، صادرات و بهخصوص بسط عدالت اجتماعی را ممکن سازد."