چکیده:
پیام،خبر را در چنبرهای از فعل و انفعالات گوناگون قرار میدهد. به این ترتیب میتوان گفت که تصویری مخدوش از جهان پیرامون برای ما ترسیم میشود.سؤال اساسی این است که چه فرآینده اتفاق میافتد؟چه کسی گزارش میدهد؟چه کسانی در مورد چگونگی انتشار و محتوای آن تصمیم میگیرند و چه تغییراتی را دانسته یا ندانسته اعمال میکنند؟و چه زمانی و تحت چه عنوانی به صورت کالای خبری در اختیار ما میگذارند. حتی اگر فرض را بر حسن نیت و بیطرفی کامل رسانهها بگذاریم،تردیدی نیست که بین خبر اتفاق افتاده و خبر گزارش شده،تفاوت و فاصلهای وجود دارد که میتواند ناشی از عناصری باشد که از طبیعت کار روزنامهنگاری ناشی میشود. سانسور،خودسانسوری،گروههای فشار،گرایشهای شخصی و سلیقههای فردی،منافع گروهی،محدودیتهای مکان و زمان،محدودیت فرت تصمیمگیری، تکنیکهای خاص روزنامهنگاری، جغرافیایی،سیاسی،اقتصادی و...همه از عواملی هستند که بر جریان گزارشدهی و خبررسانی توسط رسانهها تأثیر میگذارند. حال پرسش دیگر این است که چه کسانی از میان دهها عامل تعیینکننده حق و قدرت تصمیمگیری دارند و چگونه در فرآیند انتقال خبر از منبع به مقصد عمل میکنند.هر که هست و هرچه هست،یک واقعیت را نمیتوان انکار کرد و آن اینکه عملکرد این گروه و تصمیمات آنها، اطلاعات وآگاهیهای صدها میلیون انسان را در هر روز و هر ساعت شکل میدهد و تصویر واقعیتهای اجتماعی را برای آنان میسازد. پس مطالعهء این گروه به این دلیل اهمیت مییابد که آنها تعیین میکنند ما چه بدانیم و چه ندانیم.آنها فرآیند دانایی و اطلاعرسانی را رقم میزنند به ویژه اینکه مسألهء دروازهبانی در یک نقطه و در یک مقطع صورت نمیپذیرد و هر یک از عوامل و عناصر دستاندرکار میتواند بر جریان انتقال خبر تأثیر بگذارد. 2Lبررسی حاضر یک مطالعهء اجمالی از فرآیند«دروازهبانی خبر»است.به این امید که بتواند ما را در شناخت واقعیتهای موجود در جریان عملکرد رسانهها یاری کند. در جهانی به سر میبریم که هر لحظه و به هر طرف بچرخیم،خبری،رویدادی، تفسیری ذهن ما را به خود مشغول میسازد. رسانهها از همه طرف ما را محاصره کردهاند.هنوز پیچ رادیو را نبسته،روزنامه را میگشاییم و در حال خواندن روزنامه، چشمی هم به تلویزیون داریم. امروز حتی تصور دنیای بدون رسانه برای ما غیر ممکن است.بسیاری از ما فکر میکنیم که واقعیتهای اجتماعی همان چیزهایی هستند که از طریق رسانهها به ما 2Lمیرسند.اما حقیقت این است که جهانبینی رسانهای،جهانبینی دقیق و قابل اعتمادی نیست.علی رغم تصور ما که گمان میکنیم رسانهها با بیطرفی کامل صرفا برای آگاه ساختن مخاطب،در تلاش و تکاپو هستند،امروزه رسانهها بیش از هر زمان دیگر،تحت تأثیر اغراض و اهداف سیاسی و اقتصادی و منافع خاص گروهی، جاهطلبیها و قدرتطلبیها قرار دارند. پیامهایی که از طریق رسانهها به ما میرسد و یا حتی نمیرسد،تصویر ذهنی و 3Lآگاهیهای ما را از جهان پیرامون شکل میدهد.هیچ کس نمیتواند ادعا کند که این تصویر،تصویری دقیق،روشن و کامل است. اخبار و رویدادها تا به گوش ما برسند از صافیهایی عبور میکنند که معلوم نیست با محتوای آنها چه میکنند.مسکوت گذاشتن بعضی اخبار،گفتن بخشی از واقعیت یا تحریف آن،بزرگ و کوچک کردن رویدادها،انتخاب زمان و نحوهء تنظیم و آرایش مطالب و یا حتی نوع رسانهء حامل
خلاصه ماشینی:
"لوین باور داشت که این چارچوب نظری در هر سطحی قابل تعمیم است و او را در این باره چنین گفت:«این وضعیت نه تنها برای مجراهای مواد غذایی،بلکه در مورد عبور خبر از یک مجرای ارتباطی نیز صدق میکند و هم چنین برای نقل و انتقال کالاها و افراد.
یک مثال:رویدادی در منطقهای دوردست که شبکهء تلویزیون در آنجا خبرنگار ندارد،اتفاق میافتد مسألهء نداشتن خبرنگار و دوری راه و هزینه زیاد تهیه خبر از آنجا،عوامل منفی هستند ولی اگر مقامات اجرایی فکر کنند که این موضوع آن قدر مهم است که هزینهء گزاف هم میتواند برای آن صرف شود،تمام عوامل منفی قبلی تبدیل به عامل مثبت میشوند.
به هر حال این مطلب مؤید اختلاف نظر در پیشداوریها و شخصیتهای فردی روزنامهنگاران است مبنی بر این که دروازهبانان خبری منفعل هستند و خود را فقط با انگارههایی تطبیق میدهند که فکر (به تصویر صفحه مراجعه شود) میکنند خوانندگانشان نیاز دارند و یا به فکرهایی میپردازند که عینیت داشته باشد.
اگر شیوهها و روشهای کار مطبوعاتی به وسیلهء سازمان ارتباطی مشخص میشود،چرا ما آنها را به صورت دو سطح متفاوت تحلیل مورد بررسی قرار میدهیم؟اگرچه شیوههای کار مطبوعاتی در بسیاری از سازمانهای ارتباطی به صورت مشترک وجود دارد ولی مورد نظر ما، عاملهایی هستند که در سازمانهای مختلف متفاوتند.
4. سطح نهادی/اجتماعی خارج از رسانه:باید در نظر داشت که یک سازمان ارتباطی درون یک نظام اجتماعی و در کنار سایر نهادهای اجتماعی قرار دارد که بسیاری از آنها بر کار دروازهبانی تأثیر میگذارند."