چکیده:
اصطلاح بهرهوری در مطالعات اقتصادی سابقهای دیرینه دارد.تمامی تعاریف بهرهوری به رابطه میان ستاده و عوامل به کار گرفته شده در تولید آن ستاده مربوط میشود.به عبارتی بهرهوری رابطهای دوسویه میان حجم تولید و کیفیت تولید است که به آسانی قابل اندازهگیری نیست.آنچه در این مقاله به آن استناد شده است جهت محاسبه بهرهوری سرمایه در اقتصاد کشور،حجم سرمایهگذاری انجام شده و نه موجودی سرمایه در سطح کلان و در هریک از بخشهای اقتصادی کشور میباشد که در تحلیلهای مقایسهای میان رشد ارزش افزوده و رشد حجم سرمایهگذاریهای به عمل آمده در هریک از بخشهای کشاورزی،صنعت،خدمات و نفت و یا در سطح کلان قابل توجه و توجیه بوده است. اجمالا میتوان گفت شاخص بهرهوری سرمایهگذاریهای انجام شده در کل اقتصاد کشور،نشاندهنده نوسانهای اندکی است به گونهای که این شاخص(نسبت تولید ناخالص داخلی به سرمایهگذاری)طی سالهای مورد بررسی در بالاترین سطح به سه میلیارد ریال در سال 1380 و در پایینترین سطح به 2/5 میلیارد ریال در سال 1386 رسیده است.به عبارتی هریک میلیارد ریال سرمایهگذاری در طول دوره زمانی مورد بررسی(1385-1380)به طور متوسط 2/8 میلیارد ریال تولید ناخالص داخلی درپی داشته است.نکته حایز اهمیت در مورد این متغیر کلان ملی آن است که به رغم نوسانهای قابل ملاحظه در حجم سرمایهگذاریهای انجام شده،سهم سرمایهگذاری در تولید ناخالص داخلی از ثبات نسبی برخوردار بوده است و این امر میتواند نشاندهنده نبود ارتباط معنیدار میان نرخ رشد اقتصادی و نسبت سرمایهگذاری به تولید ناخالص داخلی در اقتصاد کشور طی دوره مورد بررسی باشد.
خلاصه ماشینی:
"نکته حایز اهمیت در مورد این متغیر کلان ملی آن است که به رغم نوسانهای قابل ملاحظه در حجم سرمایهگذاریهای انجام شده،سهم سرمایهگذاری در تولید ناخالص داخلی از ثبات نسبی برخوردار بوده است و این امر میتواند نشاندهنده نبود ارتباط معنیدار میان نرخ رشد اقتصادی و نسبت سرمایهگذاری به تولید ناخالص داخلی در اقتصاد کشور طی دوره مورد بررسی باشد.
نکته حایز اهمیت در مورد این متغیر کلان ملی آن است که به رغم نوسانهای قابل ملاحظه در سرمایهگذاریهای انجام شده طی این دوره سهم سرمایهگذاری در تولید ناخالص داخلی از ثبات نسبی برخوردار بوده است و این امر میتواند نشاندهنده نبود ارتباط میان نرخ رشد اقتصادی و نسبت سرمایهگذاری به تولید ناخالص داخلی در اقتصاد کشور طی دوره زمانی مورد بررسی باشد.
مقایسه ارزش افزوده و ارزش سرمایهگذاری در بخش صنعت و معدن به قیمت پایه 6731 طی دوره 5831-0831 (میلیارد ریال) سال ارزش افزوده نرخ رشد(درصد)ارزش سرمایهگذاری*نرخ رشد(درصد)نسبت تولید به سرمایهگذاری(بهرهوری)نسبت سرمایهگذاری به تولید(درصد) 0831 97047 01/2 88702 31/4 3/6 82/1 1831 03438 21/6 62732 41/1 3/5 82/4 2831 01998 7/8 77562 21/1 3/4 92/6 3831 98479 8/4 05182 5/9 3/5 82/9 4831 579301 6/7 97592 5/1 3/5 82/5 5831 368211 8/5 26503 3/3 3/7 72/1 مأخذ:بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران -------------- (*)برآورد سرمایهگذاری در بخش صنعت طی سالهای 5831-3831 بر ساسا متوسط سهم سرمایهگذاری بخش صنعت در کل سرمایهگذاری طی سلهای 3831-0831 محاسبه شده است.
در بخش خدمات،مقایسه آمار و اطلاعات تولید و سرمایهگذاری نشاندهنده آن است که شاخص بهرهوری سرمایه(نسبت تولید به سرمایهگذاری بخش)در مقایسه با کل اقتصاد و سایر بخشهای اقتصادی در سطح پایینتری قرار داشته و به حدود 2/3 میلیارد ریال رسیده است،درحالی که نسبت سرمایهگذاری به تولید در بخش خدمات بهطور متوسط 34/7 درصد و درمیان بخشهای اقتصادی بالاترین سهم را دارا بوده است."