خلاصه ماشینی:
استاد علیرغم تمایل خود به پذیرش این سمت، در برابر گزینشی که در جهت اعتلای دانشگاه، بویژه دانشکده ادبیات و علوم انسانی تبریز انجام میگرفت مجبور به اعلام موافقت میشوند و از تاریخ 22/11/53 برای بار دوم ریاست دانشکده ادبیات را بعهده میگیرند.
-از تاریخ کنارهگیری استاد از ریاست دانشکده تا اقدام به تقاضای بازنشستگی که حدود چهار سال طول کشید استاد بتدریج خود را از کارهای فراتر از دایره تدریس کنار میکشند و از شرکت در کمیتهها، شوراها و کمیسیونها خودداری میکنند و فقط به تدریس زبان و ادبیات فرانسه در دورههای کارشناسی زبان فرانسه و کارشناسی ارشد و دکترای زبان و ادبیات فارسی اکتفا میکنند و در ساعات فراغت از تدریس در اطاقی که در ساختمان شماره 2 دانشکده به ایشان اختصاص داده شده بود به تحقیق و تتبع میپردازند و علیرغم کسالت مزاج با وظیفه شناسی کمنظیر و احساس مسئولیت در برابر دانشجویان خود با رعایت بسیار دقیق مقررات و آئین نامه«تمام وقت استادان» لحظه و آنی از حضور مرتب خود دردانشگاه کوتاهی نمیکنند.
گرچه در این نوشته هدف جز بیان تحول و تکامل آموزش استاد و دوران اداری و دانشگاهی ایشان نبوده است ولی برای آگاهی نسلهای آیندهای که در رأس مشاغل قرار میگیرند و برای اینکه در اتخاذ تصمیمات خود به بیراهه نروند و در مواقع حساس عالمانه و عاقلانه تصمیم بگیرند ناچارم به این مورد اشاره کوتاهی داشته باشم:قبل از انقلاب برای تدریس زبان انگلیسی دانشکدههای مختلف دانشگاه تبریز بیش از 20 تن خارجی انگلیسی زبان، که از نظر صلاحیت علمی، اخلاقی و حتی سلامت افکار سیاسی زیر سئوال بودند و چه بسا با مأموریتهای خاصی به ایران آمده بودند.