خلاصه ماشینی:
"وقتی تمرکز یک کاربری عرصه را بر حضور کاربریهای دیگر تنگ میکند،به دلیل انواع مزاحمتهایی که برای کاربریهای دیگر تولید میکند،آن کاربریها با فعالیتهای مرتبط با آن،کیفیت مناسب خود را از دست میدهند و انسانها چنانچه قادر باشند ناگزیر به ترک آن پهنه شهری میشوند،کیفیت محیط تنزل مییابد،تفاوت قیمت زمین در ارتباط با کاربریهای مختلف شدت مییابد و بالاخره پوسیدگی در بافت رخنه میکند.
فضاهای گردشی نیز از این قاعده مستثنی نیستند،فضاهای سبز بزرگ چنانچه از دیگر فعالیتهای همساز و همجوار دور بمانند یا کمربندهای سبز شهری چنانچه از تنوع فعالیت و حضور انسان در شب و روز بیبهره بمانند ناامنی اجتماعی سبب کاهش رونق و ویرانی آن میشود،وقایع اخیر در پارک لویزان و بلندیهای سوهانک در تهران نمونهای از این دست است.
فضاهای باز درون کاربریهای بزرگ،در پیوند با فضاهای باز شهری و نفوذ انواع فعالیتهای همساز و عمومی به درون خود (به تصویر صفحه مراجعه شود) تخریب و تبدیل باغات معالیآباد(شیراز)به سایر کاربریها ادامه دارد میتوانند سبب رونق خود و محیط پیرامون شوند،از این رو کاربریهای بزرگ در شهر که امکان برقراری چنین ارتباط و پیوندی را با محیط پیرامون ندارند،شهری نیستند و باید از شهرها خارج شوند و در محل مناسب مکانیابی گردند.
این منطقه میتوانست در امتداد شمیرانات یکی از بهترین مناطق مسکونی و گردشگری در شمال شهر باشد که مردم ثروتمند نیز در باغها و ویلاهای خود از زندگی آرام و امنی چون گذشته بهرهمند باشند،لیکن به تبع تقاضای سکونت در آن منطقه،باغها تخریب شدند و برجهای مسکونی از درون بافت با خیابانهای باریک و کوچهباغها سر برافراشتند، قیمت زمین و آپارتمان به شکل تصاعدی رو به افزایش گذاشت و برجها بیشتر و بیشتر شدند."