خلاصه ماشینی:
"ادبیات و فرهنگ ایران زمین نیز با وجود اقوام و زبانها و گویشهای گوناگون و اختلافات ظاهری،که هریک فولکلور خاص خود را دارند، بن مایهی واحدی دارد که در مجموع فرهنگ ایرانی و هویت ملی تأثیر ادبیات زورخانه بر فرهنگ عامه جستاری پیرامون ضرب المثلهای متأثر از زورخانه ورزش زورخانهای فراتر از یک ورزش و به عبارتی یک آیین است؛چرا که آغاز،ادامه و انجام مشخص دارد ایرانیان را تحقق بخشیده است.
اما این سنگ که در عبارت بالا مورد بحث است،سنگ زورخانه است که بازوان ستبر و نیرومند میخواهد تا آن را چندین بار بالا بکشد و پایین بیاورد؛بدون آنکه زیر سنگ با زمین تماس پیدا کند.
بدون تردید نظیر این سنگگیران در میان پهلوانان کشور زیاد بودند و غرض از تحریر و تمهید مقدمهی بالا این بوده است که ریشهی تاریخی ضرب المثل«سنگ کسی را به سینه زدن»به دست آید.
این عبارت رفتهرفته از گود زورخانه به کوی و برزن و خانه و کاشانه سرایت کرد و در زبان عامه به صورت ضرب المثل درآمد.
این عبارت رفتهرفته از گود زورخانه به میان مردم راه یافت و در کل برای هر کاری که از توان شخص خارج است، به کار میرود؛مانند:«سنگی را که نمیشود برداشت،باید بوسید و گذاشت کنار».
این عبارت رفتهرفته از زورخانه به کوی و برزن و خانه و کاشانه سرایت کرد و در زبان عامه به صورت ضرب المثل درآمد.
این از اصطلاحات زورخانه است که امروزه فراوان در زبان فارسی به کار برده میشود و مثل«فلانی همه فن حریفه» به معنی کسی است که در تمام امور سررشته دارد."