خلاصه ماشینی:
معلمی که هرگز روشی برای تدریس هر جلسهء درس خود انتخاب نکرده است و یا اگر به روشی متکی است،آن را درست و با استفاده از وسایل لازم به کار نبرده است،نباید انتظار داشته باشد که از تدریس خود نتیجهء مطلوب را به دست بیاورد.
در این روش معلم نقش یک سخنران را ایفا میکند،و برای اینکه به این روش روح کافی بدهد و از آن نتیجهء بیشتر بگیرد باید به نکتههای زیر توجه داشته باشد: 1-بداند که میزان درک و فهم گروهی که برای آنان درس میدهد چیست، 2-بداند که دانشآموزانی که مطلبی را برایشان بیان میکند در زمینهء آن مطلب چه میدانند، 3-بداند که تا چه اندازه باید سادگی در بیان مطلب به کار برد تا گفتار او برای همهء دانشآموزان مفهوم باشد، 4-مهارت لازم در بیان مطلب،زیر و بم کردن صدا،و تنوع گفتار داشته باشد تا بیانش ملالانگیز نباشد، 5-بداند که چه وقت دانشآموزان تمرکز حواس خود را از دست دادهاند و در همان دم به گفتار خویش پایان بخشد، 6-گفتار خود را با فعالیتهایی مانند نشان دادن تصاویر لازم،نوشتن نکتههای مهم بر روی تخته سیاه،گفتوشنود با دانشآموزان،پرسشهای کوتاه شفاهی و کتبی توأم کنند تا نتیجهء بیشتری از تدریس خود به دست آورد.
به دو صورت میتوان از این روش استفاده کرد:یکی اینکه معلم مطلب مورد بحث را شخصا برای همهء دانش آمزوان مطرح می- کند و از آنان میخواهد که هریک به نوبت دربارهء آن مطلب اظهار نظر و بحث و گفتگو کنند.
برای اینکه معلم از کار خود با استفاده از این روش نتیجهء مطلوب را به دست بیاورد،ناگزیر است که قبلا آمادگی لازم را داشته باشد.