چکیده:
امروزه جهانی شدن پدیدهای است که در تمام زوایای-پنهان و آشکار-بشریت تاثیرگذار بوده و از اینرو چالش جدی بر پدیده دولت که همواره فعال ما یشاء بوده ایجاد کرده است.البته چنانچه دقت نموده و به کنه موضوع پرداخته شود اساسا جهانی شدن پدیدهای است که خود مولود دولتها میباشد.ازاینرو مقاله حاضر به سهم بخش عمومی-دولتها-در فرایند جهانی شدن میپردازد و اعتقاد بر آن دارد که این فرایند به منزله زوال دولت نیست و ماهیت و ستفالی دولت در هزاره سوم کماکان باقی است.البته امروزه برخلاف گذشته وضعیتی به وجود آمده که این وضعیت جدید ناشی از تاثیرات اساسی در ساختار قدرت و پویشهای مبادلاتی حاکم بر آن علی رغم پایداری در اصول و ارزشهای حیاتی(دولت-کشور)است و انی نکتهای است که در نوشتار حاضر بدان پرداخته شده است.
خلاصه ماشینی:
"کلید واژهها جهانی شدن،بخش عمومی،نظام دولت-کشور،هژمونی و کنترل جهانی،استقلال سیاسی دولتها، سیاسی شدن زندگی اجتماعی -------------- (*)استادیار و مدیر گروه علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز مقدمه مفروض این نوشتار آن است که با گسترش فرایند یا پروژه جهانی شدن و جهانیسازی،نظام دولت-کشور حیات خود را از دست نخواهد داد و بخش عمومی در شکل دهی نظامهای داخلی و بین المللی سهم واقعی خود را کماکان حفظ خواهد کرد.
«بنابراین سیاستگذاران برای کمک گرفتن از سازمانهای اطلاعات ملی تحت فشار فراوان تصمیم میگیرند،برخی مواقع میتوانند منتظر اطلاعات بیشتری بمانند لیکن در سایر موارد،منتظر ماندن خود تصمیمی است که احتمالا نتایج غیر قابل تغییر به بار میآورد» (Foreign affairs,July-August,1994) در خصوص آینده بخش عمومی و جهانی شدن نیز یک فرایند ارزیابی صورت میگیرد چرا که هدف از ارزیابی وقایع نه فقط انتشار آنها بلکه ایجاد ایدههائی جدید در اذهان سیاستگذاران است.
اما در سیستمهای فردگرا هر لحظه احتمال تغییر و بروز رفتارهای جدید قابل تصور است و چون انسان عامل تصمیمگری است با احتمال خطر بیشتر تصمیمگیری و سیاستگذاری انجام مییرد و عملا سیستم تصمیمگیری و سیاستگذاری براساس قواره فرد تصمیمگیرنده شکل میگیرد پس چون فرد در چارچوب منافع شخصی و در نهایت منافع گروهی خود تصمیمگیری میکند،در نتیجه منافع ملی که بایستی آیندهنگری شود مد نظر قرار میگیرد و اساسا تصمیمگیری و سیاستگذاری با توجه به مسائل مورد تاکید بخش دولتی انجام میشود و عملا استراتژی غیر دولتی وجود ندارد.
به نظر میرسد بخش عمومی یا دولت به عنوان قدرتی در قالب ساختار سیاسی،نظامی و بازیگر در ساختار سلسله مراتب از کشورها،به جای برخورد آرمانخواهانه با جهانی شدن و نظام جهانی که ناکارآمدی خود را نشان داده است میتواند برای ارتقای قدرت ملی از نرمافزارهای و سختافزارهای لازم برای حفظ تمامیت سرزمینی و ثبات سیاسی بقاء خود استفاده نماید."