چکیده:
این تحقیق با هدف بررسی رابطه و مقایسة احساس تنهایی و منبع کنترل دانشجویان پسر ورزشکار و غیرورزشکار دانشگاه رازی کرمانشاه انجام شد. به این منظور 60 دانشجوی ورزشکار شرکت کننده در تمرین های تیم های ورزشی دانشگاه و 60 غیرورزشکار به عنوان آزمودنی در نظر گرفته شدند. احساس تنهایی توسط پرسشنامة احساس تنهایی UCLA و منبع کنترل توسط پرسشنامة IPC لونسون اندازه گیری شد. برای بررسی رابطة متغیرها در دو گروه از ضریب همبستگی پیرسون و برای مقایسة متغیرها بین دو گروه از آزمون t دو گروه مستقل استفاده شد. با بررسی روابط بین متغیرها, بین احساس تنهایی با منبع کنترل درونی و منبع کنترلی بیرونی (گرایش به افراد قدرتمند) در دو گروه و احساس تنهایی و منبع کنترل بیرونی (گرایش به شانس) در پسران ورزشکار رابطة معنی داری مشاهده نشد. همچنین بین احساس تنهایی و منبع کنترل بیرونی (گرایش به شانس) در پسران غیرورزشکار ارتباط معنی داری مشاهده شد. از مقایسة متغیرها نتیجه گرفته شد که بین احساس تنهایی و منبع کنترل درونی در دو گروه تفاوت معنی داری وجود دارد اما بین منبع کنترل بیرونی در دو گروه تفاوت معنی داری وجود ندارد.باتوجه به وجود رابطة معنی دار بین احساس تنهایی و منبع کنترل بیرونی (گرایش به شانس) در غیرورزشکاران, می توان گفت که غیرورزشکاران با منبع کنترل بیرونی با این بارو که کنترل کمی بر روی رویدادهای زندگی خود دارند، بیشتر احساس تنهایی می کنند. تفاوت معنی دار بین احساس تنهایی در دو گروه اثر مفید روانی – اجتماعی فعالیت های ورزشی را تأیید می کند. همچنین وجود تفاوت معنی دار بین منبع کنترل درونی در دو گروه بیانگر آن است که ورزشکاران کنترل بیشتری روی زندگی خود دارند و خودشان را بیشتر مسئول موفقیت ها و شکست های خود می دانند.
خلاصه ماشینی:
"محقق در این تحقیق سعی دارد منبع کنترل و احساس تنهایی در بین دانشجویان ورزشکار و غیر ورزشکار را بررسی و مقایسه کرده و ضمن تعیین ارتباط بین آنها،نقش و تأثیر ورزش روی این متغیرها را شناسایی کند.
نمرۀ زیاد در این میزان مخصوص افرادی است که تصور میکنند، موفقیتها و شکستهایشان توسط اعمال و توانایی خودشان(عوامل درونی یا شخصی)تعیین میشود و احساس میکنند که روی پیامدهای اعمالشان نفوذ و تسلط بیشتری دارند و رویدادهای مثبت زندگی و در نتیجه طرحریزی و کوشش پیگیر خود آنها به دست میآید.
روشهای آماری برای تجزیه و تحلیل دادهها با توجه به اینکه تحقیق حاضر به بررسی رابطه و مقایسۀ احساس تنهایی و منبع کنترل در دانشجویان پسر ورزشکار و غیر ورزشکار میپردازد،نوع تحقیق از نوع همبستگی-مقایسهای است.
مینو تاکاکورا و سیزو ساکیهارا(2001)در تحقیق خود در مورد وقوع افسردگی در بین دانش آموزان ژاپنی دریافتند که این نشانهها با تمرین مثبت سلامتی و منبع کنترل درونی ارتباط منفی دارند و از آنجا که افسردگی میتواند از تبعات احساس تنهایی باشد به نظر میرسد که احساس تنهایی نیز با ورزش و فعالیتهای بدنی و نیز منبع کنترل درونی ارتباط منفی دارد(29).
همچنین نتایج مربوط به ارتباط مثبت(غیر معنیدار)احساس تنهایی با منبع کنترل بیرونی(گرایش به شانس)در هر دو گروه آزمودنی بیانگر آن است که افراد دارای منبع کنترل بیرونی(گرایش به شانس)،با این باور که کنترل اندکی بر رویدادهای زندگیشان دارند و این رویدادها و حتی گاهی رفتارهای خود را تحت تأثیر شانس و تقدیر میدانند،در مقابل موقعیتهای تهدیدکنندۀ مختلفی مه در زندگی با آنها مواجه میشوند،ممکن است به انواع مکانیسمهای روانی مانند کنارهگیری،بیتفاوتی،اضطراب و سایر رفتارهای بیمارگونه متوسل شوند(22)،احساس تنهایی نیز میتواند جزو این موارد باشد."