چکیده:
اشتراک منابع،طی سالهای اخیر و با گسترش استفاده از فناوریهای مدرن اطلاعاتی و ارتباطاتی، دچار تحولات بسیاری شده است.ما امروزه با مفهوم جدید«اشتراک منابع الکترونیکی»مواجهیم. نوشتهء حاضر بر آن است که ضمن مرور تغییر و تحولات اشتراک منابع در محیط الکترونیکی،به بررسی زیرساختارهای اشتراک منابع الکترونیکی بپردازد.در ادامه وجود این زیرساختها را در «پژوهشگاه اطلاعات و مدارک علمی ایران»به عنوان متولی اشتراک منابع در ایران مورد بررسی قرار دهد.
خلاصه ماشینی:
"در واقع،این امر تنها زمانی میسر است که از مجموعههای اساسی و مناسب کتابخانههای دیگر اشتراک منابع نوعی رابطه همکاری بین دو یا چند سازمان است که امکان استفادهء مشترک از منابع آنها یا ایجاد منابع مشترک را،به منظور افزایش کارایی فراهم میسازد (به تصویر صفحه مراجعه شود) بهطور متقابل و براساس مشارکت استفاده شود(سیوئل، 71377ص 23).
برای نمونه در«کتابخانهء مجازی کلورادو»18 کاربران میتوانند: 1)به راحتی و به سرعت نتایج را از همهء کتابخانههای منطقهء خود،با کلیک روی یک نقشه به دست آورند؛ 2)کتابخانهها را برحسب نوع انتخاب کنند؛و امروز ما شاهد ظهور کتابخانههای مجازی بسیاری هستیم که اشتراک منابع جزء لاینفک آنها محسوب میشوند با اینکه اشتراک منابع در بین کتابخانههای بیشتر کشورهای توسعه یافته طرحی مناسب قلمداد میشود،عواملی چون زیرساختهای توسعه نیافته، محدودیتهای سازمانی در همکاری،و کمبود مهارت کارکنان مانع از کارآیی آن در همهء کتابخانهها میشوند (به تصویر صفحه مراجعه شود) 3)گروه موردنظر خود را از فهرستها،پایگاهها،و دیگر منابع اطلاعاتی برای جستجو انتخاب کنند.
از اوایل دههء 1980،«سیستمهای یکپارچهء کتابخانهای»32 نقش اساسی در مدیریت مجموعههای کتابخانهها ایفا «لینچ»سه فناوری کلیدی برای پشتیبانی از ملزومات اشتراک منابع یا زیرساختهای اشتراک منابع در محیط الکترونیکی را فهرستگانها، «جستجوی توزیعی»، و«سیستمهای پیوندی پایگاههای متقاطع»میداند «پژوهشگاه اطلاعات و مدارک علمی ایران»اولین سازمان در ایران است که از سال 1348- در همان ابتدای تأسیس خود-متولی طرحهای اشتراک منابع در ایران بوده است میکنند."