خلاصه ماشینی:
"این نکته بسیار حائز اهمیت است که اسلام از طریق ایران و ایرانیان به هند سفر کرد و تعامل اسلامی-فارسی بود که فرهنگ اسلامی را بهعنوان فرهنگ بومی هند شکل داد و شاید به جرأت بتوان گفت اسلام-عرب تأثیر و نفوذ چندانی تا دورهء استعمار بریتانیا در شبهقاره نداشت.
از نقطهنظر آمارنگاری جهان اسلام، سؤال مهم این است که آیا آسیای جنوبی میتواند محیطی خنثی برای فرهنگ جهان اسلام قلمداد شود یا نه؟ عناوین مورد بحث در این مقاله عبارتاند از:«میراث رویارویی اروپا با اسلام»،«ظهور و رشد اسلام،و تاریخنگارانش»، «نخستین تمدن اسلامی و تاریخ جهان»،«اسلام در پهنهء جهان»، و«دار الاسلام به مثابهء نظامی جهانی».
باتوجه به این پیشرفت دو سؤال مطرح است:اول اینکه چرا ترکیب جایگاه بریتانیا-راجا در دورهء هندی7بهطور شگرفی به فرمول پیش از استعمار،و بعد از استعمار تبدیل میشود؟و سؤال دوم اینکه چگونه تخریب مسجد بابری برای جزئی نگران فرامدرنیسم یا تاریخنگاران فرا استعماری بر تاریخ پیش از مدرنیسم هند تأثیر داشت؟این مقاله سؤالاتی دربارهء تمایلات معاصر در نوشتههای تاریخ هند مطرح میکند.
اول آنکه،چگونه کسی میتواند پیدایی اندیشهء فرامدرنیست و نقد فرااستعماری در تاریخنگاری هند را برشمارد؟دوم آنکه چرا این رویارویی تاریخی رخ داده است؟و سوم اینکه،چگونه دانش تاریخی هند در دورهء فرااستعماری،استعمار،یا پیش از استعمار با این نقدها و مناظرات تحتتأثیر قرار گرفته است؟ مقاله در چهار قسمت قابل پیگیری است؛قسمت اول، ظهور فرامدرنیسم را در نوشتههای تاریخنگاران مطرح میکند.
مقالهء هشتم با عنوان«ادبیات عامیانهء صوفیان و بسط اسلام هندی»11شامل شرح تلاشهای صوفیان و گفتوگوهای میان اهل تصوف سرزمین دکن با ادبیات عامیانه است که بر فهم تاریخ جامعهء پیش از دوران مدرن هند دلالت دارد و نقش زنان روستایی را در انتشار فرهنگ اسلامی در این منطقه روشن میسازد."