چکیده:
یکی از محورهای بحث در زمینهء«ادبیات و دانشگاه»، بررسی درس«فارسی عمومی»است که از جمله مهمترین دروس عمومی دانشگاهی است. این درس ارزشمند که بار میراث گرانسنگ ادب فارسی را به دوش میکشد،از 4 واحد به 3 واحد درسی تقلیل پیدا کرد و بسیاری به خود اجازه دادند تا کتابهایی را تحت عنوان فارسی عمومی یا گزیدهء متون فارسی به چاپ برسانند و در بعضی موارد تدریس آن به افرادی واگذار شد که هنوز هدف کلی زبان و ادبیات فارسی را در معنی کردن لغات مهجور و ذکر نکات دستوری و تعریف قالبهای سنتی شعر میدانند و با این کار خود شم هنری و ذوق دانشجویان را نه تنها پرورش نداده بلکه از بین میبرند.در اینگونه موارد آنچه کمتر اهمیت دارد«متون ادبی»است که غالبا با نگاهی سنتی تدریس میشود. نویسنده در مقالهء زیر با جهتگیری روش تدریس فعال و توجه به متن ادبی با رویکرد نظریههای ادبی تازه،نگاهی را مطرح نموده است که شاید فتح بابی باشد برای پرداختن به موضوع«فارسی عمومی»در مباحث«ادبیات و دانشگاه».
خلاصه ماشینی:
این درس ارزشمند که بار میراث گرانسنگ ادب فارسی را به دوش میکشد،از 4 واحد به 3 واحد درسی تقلیل پیدا کرد و بسیاری به خود اجازه دادند تا کتابهایی را تحت عنوان فارسی عمومی یا گزیدهء متون فارسی به چاپ برسانند و در بعضی موارد تدریس آن به افرادی واگذار شد که هنوز هدف کلّی زبان و ادبیات فارسی را در معنی کردن لغات مهجور و ذکر نکات دستوری و تعریف قالبهای سنتی شعر میدانند و با این کار خود شمّ هنری و ذوق دانشجویان را نه تنها پرورش نداده بلکه از بین میبرند.
*** اگر آموزش زبان و ادبیات فارسی با تکیه بر آراء نقد ادبی معاصر صورت بگیرد و تدریس فارسی عمومی و گزیدهء متون ادبی فارسی تنها به ذکر لغات و نکات دستوری خلاصه نشود،این درس میتواند نقش بسیار عمدهای در پرورش تفکّر خلاّق داشته باشد.
ما نیازمند خلاقیّت در تمام مراحل زندگی هستیم و درسی به نام فارسی عمومی و زبان و ادبیات فارسی میتواند در پرورش و تقویّت آن نقش مهمّی داشته باشد و سرلوحهء اهداف این درس همانا وادار کردن دانشجویان و فراگیران به تفکّر است.
تقویّت زبان به منزلهء تقویت تفکّر و اندیشه است و این کار تنها از طریق معنی کردن لغات حاصل نمیشود.
2-یکی از اهداف تدریس متون ادبی برانگیختن و پرورش خلاقیّت و ذوق فراگیران است،زیرا زیرساخت ادبیات تخیّل و تفکّر میباشد.