خلاصه ماشینی:
"دو سند ذیل گویای این حقیقت هستند: (به تصویر صفحه مراجعه شود) چنانکه قبلا گفتیم مبارزات و در نتیجه شکنجهها و زندانهای آیت الله طالقانی از سال 1318 بهطور جدی آغاز شده و تا سال 1357 که توسط مردم انقلابی از زندان آزاد گردید همچنان ادامه داشت.
دراینباره به سند ذیل توجه فرمایید: (به تصویر صفحه مراجعه شود) آیت الله طالقانی از شخصیت و نفوذ معنوی و احترام شایستهای در جامعۀ اسلامی ایران برخوردار بود؛این است که به محض دستگیری او در سال 1342 که در ارتباط با مجاهداتش و حمایتش از قیام خونین مردم در 15 خرداد آن سال،حمایت سراسری علمای بزرگ ایران از او آغاز گردید،و وجوه شهرهای ایران و حتی شماری از مراجع تقلید وقت مانند مرحوم حضرت آیت الله میلانی دستگیری او توسط رژیم شاه را محکوم کردند.
در این زمینه اسنادی که ذیلا آورده میشود قابل توجه است: (به تصویر صفحه مراجعه شود) (به تصویر صفحه مراجعه شود) شگفتآور اینکه آیت الله طالقانی بعد از آنکه از زندان آزاد میشود بلافاصله در سال 1346 در مسجد هدایت ضمن سخنرانیهایش مجددا افشاگری رژیم ستمشاهی مردم را آغاز میکند و رژیم شاه به او«تذکر»میدهد که از این کار دست بردارد.
سند ذیل دراینباره قابل توجه است: (به تصویر صفحه مراجعه شود) سال 1347 آیت الله طالقانی در این سال از طرف ساواک«ممنوع المنبر»اعلان میگردد و نام ایشان جزء یک لیست از افراد ممنوع المنبر که در میان آنها چهرههای بارز و برجستهای همچون جناب آقای هاشمی رفسنجانی،شهید سعیدی خراسانی و غیره نیز دیده میشود به کلانتریهای تهران بخشنامه میشود که از منبر ایشان در مساجد و تکایا جلوگیری کنند."