خلاصه ماشینی:
"نبود برنامه و مدیریت صحیح و بهداشتی در جمعآوری، حملونقل و دفع پسماندهای بیمارستانی منشأ بروز بسیاری از بیماریهای عفونی و خطرناک در کشورهای جهان سوم و در حال توسعه است.
توصیههایی که در این مقاله به آنها اشاره شده است، رهنمودهایی سادهاند که نه تنها برای کارکنان مراکز بهداشتی درمانی و بیمارستانها،بلکه برای مسئولان امور شهرها که در امر برنامهریزی و مدیریت شهری فعالیت مینمایند نیز حائز اهمیتاند.
همچنین در مشاهدات و مطالعاتی که در تعدادی از مراکز بهداشتی،درمانی کشورهای غیرآمریکایی انجام گرفت،مشخص گردید،اگر جداسازی مواد به درستی انجام شود،سهم مقدار پسماندهای عفونی که پتانسیل بیماریزایی دارند،به کمتر از 01 درصد میرسد؛در حالی (به تصویر صفحه مراجعه شود) که در شرایط معمولی،سهم این مواد بین 51 تا 03 درصد است.
*2)تمرکز بر جداسازی آنچه در اکثر بیمارستانها مشاهده شده این است که پسماندهای تولیدی(پسماندهای عفونی،دفاتر کار،مواد غذایی و ساختمانی)از قسمتهای مختلف،جملگی به صورت مخلوط جمع آوری میگردند و سپس با پسماندهای شهری یا بدون آن در محیط دفع میشوند.
تماس با آلایندههای شیمیایی،مانند جیوه و دی اکسینها(ناشی از سوزاندن پلاستیکها)و دیگر فلزات سنگین قبل از اتخاذ هرگونه سیاستی در خصوص تصفیه و دفع مواد،اول باید به جداسازی مواد فکر و پیماننامهای مشخص را برای انجام آن تنظیم نمود.
*7)برنامهریزی مدیریت بیمارستانها و مراکز بهداشتی درمانی باید برای پسماندهای تولیدی خود طرح و برنامهء خاص داشته باشند؛ به عنوان مثال،در ایالات متحده آمریکا برنامهای با عنوان «مراقبتهای زیستمحیطی»11وجود دارد که در آن سیاستها و برنامههای مدیریت پسماندهای خطرناک و سلامت کارکنان در معرض تماس به خوبی تشریح شدهاند."