چکیده:
آموزش و پژوهش زیربنای توسعه سازمانی میباشد. افزایش کارایی نیروی انسانی در گرو آموزش مستمر و هدفمند است.پژوهش نیز در فرایند ارائه خدمات به وسیله مدیریت محلی نقشی راهبردی دارد و میتواند برای مسئلهگشایی ابزار مؤثری باشد. آموزش و پژوهش در مدیریت شهری و برای مدیران آن در شرایط کنونی از اهمیت ویژهای برخوردار شده است.اگر در گذشته نقش شهردار به اداره بودجه شهر و پاسخگویی به شورای شهر یا حکومت مرکزی محدود میشد،اکنون آنها مسئولیتهای زیادی را برعهده دارند که دارای گستردگی و پیچیدگی بیشتری است. این موضوع میطلبد که شهردار بهعنوان یک مدیر شهری از قابلیتهای ویژهای برخوردار باشد و آمادگی لازم برای رویارویی با مسائل گوناگون را داشته باشد. در این مقاله به بحث پژوهش بهعنوان روشی برای آموزش و به مقوله آموزش بهعنوان سوژهای برای پژوهش پرداخته شده است. نویسنده اتکای نظام مدیریت شهری به عقل سلیم و عدم استفاده از روش علمی در حل مسائل سازمانی را یکی از مهمترین عوامل مهجور ماندن تحقیق در شهرداریها میداند و همین عامل را معلول دو مسئله میپندارد.فقدان تئوری منسجم و بومی در مورد آموزش و پژوهش شهری از یک سو و نبود عزم کافی برای اولویت دادن به آموزش و پژوهش از دیگرسو،تصویری ناروشن برای مدیریت شهری از این مقوله ساخته است. نگارنده با این پیشفرضها در انتها اقدام به طرح سؤالاتی مینماید که پاسخ به آنها در جایگاه مناسب راهگشای بسیاری از مشکلات پژوهشی و آموزشی برای مدیریت شهری خواهد شد.
خلاصه ماشینی:
"از جمله آنها این است که چرا باید شهردار و شورای شهری را آموزش دهیم که ممکن است چهار سال دیگر در نهاد ادارهکننده شهر حضور نداشته باشد؟چرا باید برای افرادی که در حال تغییرند سرمایهگذاری آموزشی کرد؟سادهترین پاسخ این است:به همان دلیلی که کشورهای دیگری که دهها سال دارای این نهاد دموکراتیک شهری هستند،هیچوقت دست از آموزش دادن به اعضای شوراها و شهرداران نکشیدهاند!درست است که از لحاظ آماری نسبتی از مدیران فعلی شهر در دوره بعدی فعالیت حضور نخواهند داشت؛اما این را نیز نباید فراموش کرد که سرمایه انسانی تولید شده بر اثر آموزش مستمر از بین نمیرود.
8-2-اجرا آیا پروژههای تحقیقاتی باید به صورت امانی اجرا شوند یا پیمانی؟آیا مشاورانی که به وسیله سازمان مدیریت و برنامهریزی بیشتر برای انجام امور دیگری غیراز پژوهش رتبهبندی شدهاند برای انجام تحقیقات مناسباند،یا واحدهای دانشگاهی و مراکز پژوهشی وابسته یا دارای مجوز از وزارت علوم،تحقیقات و فناوری؟آیا افراد در زمینه اجرای تحقیق موفقترند یا مؤسسات؟آیا زمانبندی تحقیقات باید با نیازهای دستگاه اجرایی انطباق داده شود یا دستگاه اجرایی باید به انتظار خروج نتایج تحقیق باشد؟این پرسشها و دهها پرسش دیگر نیز از جمله سؤالات بیپاسخ یا بهطور کامل و قابل اجماع پاسخدادهنشدهای هستند که شاید به دلیل جوانی تحقیق در این رشته،به این وضعیت دچار شدهاند."