چکیده:
در این مصاحبه، خانم حبیبی و آقای موثقی به دنبال این سخن هستند که نظامجامعه ما پدرسالار است و زنان را تابع، زیردست، غیر مستقل بارمیآورد. کنترل زنان و عدمراه دادن زنان به برخی مشاغل یا نبود فرصتهای شغلی مساوی و حقوق یکسان برای زن ومرد موجب شده است تا زنان سازندگی مناسب خود را نداشته باشند و جامعه به توسعه لازمدست پیدا نکند. اگر زنان آموزش لازم را ببینند و کسب کنند و شرایط اجتماعی، اقتصادی وفرهنگی برابر با مردان داشته باشند، تواناییهایی مساوی بلکه بیش از مردان نشان خواهندداد. جامعه نیاز به توسعه دارد به توسعه اقتصادی هدف است. بدون حضور همه جانبه زنان،دستیابی به توسعه لازم ممکن نیست.
خلاصه ماشینی:
"کنترل زنان و عدمراه دادن زنان به برخی مشاغل یا نبود فرصتهای شغلی مساوی و حقوق یکسان برای زن ومرد موجب شده است تا زنان سازندگی مناسب خود را نداشته باشند و جامعه به توسعه لازمدست پیدا نکند.
البته سطح اقتصادی جامعه هم بهایجاد شرایط بهتر برای زنان کمک میکند دو موضوع دیگر (یکی آموزش و مهارت ودیگری اشتغال و درآمد) نیز به رشد شخصیت زنان، کسب هویت و رهایی آنان یاریمیرساند، و همین مسائل است که توسعه را به وجود میآورد.
بله، همین طور است با بیتوجهی به رشد زنان، آنان را از چرخه کار و تولید خارج میکنیم،در حالی که این برای جامعه در حال توسعه اولویت دارد.
آقای دکتر، فکر میکنید نگاه کنترل مآبانه و نظارتی که در جوامع جهان بر زنان اعمال میشود چهتأثیراتی بر رشد آنها میگذارد؟ ایدئولوژی حاکم بر جامعه و ساختار اجتماعی آن یک رابطه عمودی و سلسله مراتبی بامحوریت مرد در نظام پدرسالار ـ مردسالار ایجاد میکنند.
4. تقسیم کار بین زن و مرد به دلیل ویژگیهای متفاوت جسمی و روحی آنان، وظایف وانتظارات مختلفی که در جامعه دارند، وظیفه اقتصادی و تأمین هزینههای زندگی بر دوشمردان و لزوم محجوب بودن بیشتر بانوان و پرهیز از تماس و رابطه غیر لازم و غیر سالمبین دو جنس، نمیتواند یکسان یا حتی مساوی باشد؛ بلکه باید متناسب با امور یاد شدهباشد."