خلاصه ماشینی:
"تاریخ ختم شاهنامه در این دستنویس سال 384 هجری قمری است و پایان صفحهء آخر آنچنین است: سرآمد کنون قصهء یزدگرد به ماه سفند ارمد روز ارد گذشته از آنسال سیصد شمار برو بر فزون بود هشتاد و چار همی تا بود روز و شب تار و پود زما بر روان محمد درود تم الکتاب بعون الملک الوهاب الموسوم بکتاب شاهنامه من کلام افصح الشعراء و المتکلمین و المحققین و المتقدمین حکیم ابو القاسم فردوسی الطوسی علیه الرحمة و الغفران فی تاریخ یوم الاربعاء رابع عشر شهر رمضان المبارک سنه تسع و تسعین و ثما نمایه الهجریة النبویه صلی الله علی خیر خلقه و مظهر لطفه محمد و آله و صحبه و عزته اجمعین الطیبین الطاهرین و الحمد لله رب العالمین و سلم تسلیما ابدا قسیما دائما احدا کثیرا کتبه العبد الفقیر الحقیر اقل العباد سلطان حسین بن سلطان علی بن اصلانشاه الکاتب غلام شاه غفر الله له.
تاریخ ختم شاهنامه در این دستنویس سال چهار صد هجری قمری است: بنام جهان داور کردگار زهجرت شده چار صد سال بار بماه سپندار بد(؟)روز ارد که سر شد همی قصهء یزدگرد زهجرت شده پنج هشتاد سال که بد رفت این داستان را مآل(؟) پس از آن بیتهایی در ستایش و هم در نکوهش محمود از هجونامه آمده است و کتاب چنین بپایان میرسد: هزاران درود و هزاران ثنا مجدد زما باد بر مصطفی تمة الکتاب الشاهنامه من کلام ملک الشعرا و املح البلغا حکیم فردوسی طوسی علیه الرحمة الغفران و صلی الله علی خیر خلقه محمد و آله و صحبه اجمعین الطیبین الطاهرین و الحمد لله رب العالمین فی سنه احدی و تسعمایه."