خلاصه ماشینی:
"اگر فرهنگ سازمانی و فرهنگ سیاسی و از این رو نحوهء برخورد سازمان با اعضا و موضع بدنهء سیاسی حاکم با شهروند در شدیدترین حالت به گونهای باشد که عضو ناخشنود برای اظهار ناخشنودی از سطح حقوق و مزایای شغلیاش دچار ترس از انتقامجویی باشد،در این صورت گزینهء سیاسی اعتراض سرانجام شکل بیان مطالبات اقتصادی عضو ناخشنود را به شکل"مخالفخوانی در حوزهء خصوصی"در خواهد آورد،یعنی به شکل اظهار ناخشنودی از امور معیشتی در جمع خانواده و ابتکاری است که از سوی فرد ناراضی بدین قصد به کار گرفته میشود که مشکل خود را به لحاظ روحی با دیگران در میان بگذارد و نه به قصد جلب حمایت دیگران در راستای عمل دسته جمعی برای رفع مشکل.
ابزار سیاستی مورد نظر سیاستگذار از بطن شناخت رابطهء معکوس میان اعتراض عمودی از یک سو و مجموعهای از واکنش- های رفتاری به نارضایی شغلی(شامل مخالفخوانی در حوزهء خصوصی و اعتراض افقی در حوزهء عمومی و خروج از شغل معلمی و رجوع به مشاغل فرعی ضمن ماندن در شغل معلمی توسط معلمان)از دیگر سو سر بر میآورد،یعنی از رهگذر توجه به این رابطه که هر چقدر فضای سیاسی برای فعالیتهای اعتراضآمیز دسته جمعی معلمان بازتر شود یا هر چقدر نهادها و تشکلهای انتقال- دهندهء صدای نارضایی معلمان به طرزی مؤثرتر و کارآتر عمل کنند،با فرض ثبات سایر شرایط،هم از حجم کنشهای اقتصادی فردی و جداجدای معلمان در زندگی روزمرهء اقتصادیشان کاسته می- شود و هم از حجم کنشهای سیاسی پراکنده و انفرادی و مخرب معلمان در حوزههای خصوصی و عمومی."