چکیده:
هدف از این تحقیق عبارت است از تعیین اثر بی تمرینی کوتاه مدت پس از تمرینات استقامتی، مقاومتی، و موازی بر توان هوازی و بی هوازی قدرت بیشینه و درصد چربی دانشجویان مرد تمرین نکرده. 32 نفر دانشجو (24.94±1.24 سال، قد 176.09±7.07 سانتی متر، و وزن 71.91±11.1 کیلوگرم) از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه 12، 9 و 11 نفره تمرین استقامتی، و موازی قرار گرفتند و به مدت 8 هفته تمرین کردند. تمرینات گروه استقامتی، دویدن روی نوار گردان با 65 تا 80 درصد حداکثر ضربان قلب و به مدت 16 تا 30 دقیقه، و گروه مقاومتی تمرین وزنه در 4 حرکت با 65 تا 80 درصد حداکثر قدرت در مدت مشابه بود. گروه موازی ترکیبی از تمرینات گروه استقامتی و مقاومتی را با حجم و شدتهای ذکر شده اجرا می کرد. آزمون زیربیشینه جرج و آزمون وینگیت برای ارزیابی توان هوازی و بی هوازی و یک تکرار بیشینه برای قدرت بیشینه و درصد چربی با استفاده از چین پوستی سه نقطه ای در آزمون اولیه، پیش آزمون (پس از دوره تمرین)، و پس آزمون (پس از 8 هفته بی تمرینی) محاسبه شد. تحلیل واریانس با اندازه های تکراری و آزمون تعقیبی بن فزونی و LSD برای مقایسه درون گروهی و روش تجزیه و تحلیل واریانس یکراهه (ANOVA) و آزمون تعقیبی توکی برای مقایسه بین گروهی استفاده شد (P0.05). بنابراین، نتیجه می شود میزان کاهش در متغیرهای ذکر شده در بی تمرینی کوتاه مدت صرف نظر از تمرین استقامتی، مقاومتی، و موازی روند یکسانی دارد. ترکیب تمرین مقاومتی و استقامتی در حفظ سازگاریهای به دست آمده نیز تفاوتی ایجاد نمی کند. به هر حال اثر بی تمرینی بلندمدت باید بررسی شود.
خلاصه ماشینی:
"بههرحال گروه موازی نسبت به دو گروه دیگر، کسب شده را کمی بهتر حفظ کرد که احتمالا به دلیل بالاتر بودن حجم تمرین و از طرف دیگر بالاتر بودن استقامت عضلانی این گروه به علت انجام تمرین مقاومتی علاوهبر تمرین استقامتی است،که علاوهبر تغییرات قلبی-عروقی و آنزیمی،بر ساختار و منابع ذخیرهای سلول عضلانی نیز تأثیرگذار بوده است.
عدم تفاوت معنادار در تغییرات بین گروه مقاومتی و موازی در پسآزمون نسبت به پیشآزمون و آزمون اولیه ممکن است بیانگر این واقعیت باشد که ترکیب تمرین استقامتی به مقاومتی علاوه بر اینکه عاملی جدی و خطرساز در راستای افزایش قدرت بیشینه مطرح نیست،در حفظ سازگاریهای به وجود آمده نیز اختلال ایجاد نمیکند.
بههرحال به نظر میرسد یکی از دلایل عدم تفاوت معنادار در درصد تغییرات 3 گروه کم بودن دورهء بیتمرینی بوده است،چون قدرت دیرتر از سایر قابلیتها تحت تأثیر بیتمرینی قرار میگیرد (26) در گروه استقامتی،مقاومتی،و موازی درصد چربی بدن پس از 8 هفته تمرین کاهش معنادار داشت.
در مجموع و با در نظر گرفتن یافتههای تحقیق حاضر چنین نتیجهگیری میشود که میزان کاهش در متغیرهای قدرت عضلانی،تون هوازی و بیهوازی، و درصد چربی بدن در بیتمرینی کوتاهمدت صرف نظر از تمرین استقامتی،مقاومتی،و موازی روند یکسانی دارد و ترکیب تمرین مقاومتی و استقامتی در دورهء کوتاهمدت علاوه بر اینکه عامل مخرب و مزاحمی در بهبود و ارتقای توان هوازی،قدرت بیشینه و ترکیب بدنی افراد تمرین نکرده مطرح نیست،در حفظ سازگاریهای به دست آمده نیز اختلال به وجود نمیآورد."