چکیده:
این پژوهش با هدف مقایسه برخی پارامترهای الکترومیوگرافی و الکترونوروگرافی شامل انتگرال فعالیت الکترومیوگرافیک (IEMG)، دامنه موج (amplitude) M، سرعت هدایت عصبی (N.C.V)، و زمان تاخیر موج (Iatency) M در دو گروه ورزشکار و یک گروه غیر ورزشکار انجام گرفت تا سازگاریهای احتمالی عصبی – حرکتی و زمان وقوع این سازگاریها به دنبال شرکت در تمرینات قدرتی با وزنه بررسی شوند. آزمودنیها شامل مردان 18 تا 24 ساله و متشکل از سه گروه بودند: اندام پروران حرفه ای (n=10، با حداقل 2 سال سابقه تمرینات منظم با وزنه)، اندام پروران مبتدی (n=10، با 3 تا 4 ماه سابقه تمرینات منظم با وزن)، و غیر ورزشکاران (n=11، بدون هیچ سابقه تمرینی). پارامترهای الکترونوروگرافی با تحریک عصب موسکولوکوتانئوس عضله دو سر بازویی ثبت شد. برای اندازه گیری پارامترهای الکترومیوگرافی از انقباض ایزومتریک ارادی عضله دو سر بازویی با 50 درصد حداکثر انقباض ارادی (MVC) استفاده شد. با استفاده از تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون توکی، پارامترهای مورد نظر در سه گروه مقایسه شد. نتایج نشان داد زمان تاخیر موج (P=0.11) M و سرعت هدایت عصبی (P=0.36) در سه گروه تفاوت معناداری ندارد، در حالی که بین دامنه موج M ورزشکاران (حرفه ای و مبتدی) و افراد غیر ورزشکار اختلاف معناداری مشاهده شد (P=0.04) که نشان دهنده تاثیر فعالیتهای مقاومتی با وزنه بر افزایش به کارگیری و فرکانس آتش واحدهای حرکتی است. با وجود این، بین انتگرال EMG سه گروه تفاوت معناداری دیده نشد (P=0.34).
خلاصه ماشینی:
"نتایج نشان داد زمان تأخیر موج (P-0/11)M و سرعت هدایت عصبی(36/0- P )در سه گروه تفاوت معناداری ندارد،در حالی که بین دامنهء موج M ورزشکاران(حرفهای و مبتدی)و افراد غیرورزشکار اختلاف معناداری مشاهده شد (04/0- P )که نشان دهندهء تأثیر فعالیتهای مقاومتی با وزنه بر افزایش به کارگیری و فرکانس آتش واحدهای حرکتی است.
این سطح بالای تغییرات در الگوی به کارگیری عضلات پایین تنه در دوچرخهسواران حرفهای حین تمرینات پیش رونده و تمرین با بار ثابت دلیلی است بر متعدد بودن راههایی که دستگاه عصبی برای انجام کار حرکتی مشخص برمیگزیند(8).
دلیل استفاده از دو گروه ورزشکار حرفهای و مبتدی در مقابل گروه شاهد مشخص کردن این مطلب بوده است که آیا مدت دورهء تمرین با وزنه (کوتاهمدت یا طولانی مدت)باعث تغییرات متفاوتی در سیستم عصبی-حرکتی میشود؟و آیا با ادامهء دورههای تمرینی،سازگاریهای احتمالی بیشتری ایجاد میشود؟ روششناسی روش این تحقیق علی-مقایسهای است که در آن پارامترهای الکترومیوگرافی و الکترونوروگرافی در اندامپروران حرفهای،مبتدی،و افراد سالم غیر ورزشکار به کمک دستگاه EMG مقایسه شده است.
تفاوت معناداری بین میزان به کارگیری واحدهای حرکتی فعال در ورزشکاران مبتدی(با 2 تا 4 ماه سابقهء تمرین با وزنه) و افراد غیر ورزشکار دیده شد،درحالیکه بین ورزشکاران مبتدی و ورزشکاران حرفهای(با بیش از 2 سال سابقهء تمرین)تفاوتی در این زمینه مشاهده نگردید،و این نشان میدهد سازگاریهای عصبی، تنها در ماههای اولیهء شروع تمرینات با وزنه اتفاق میافتد و پس از آن بیشتر تغییرات ایجاد شده، احتمالا به سازگاریهای عضلانی از قبیل هایپرتروفی محدود میشود."