خلاصه ماشینی:
"گفتار اول-مفهوم نشانههای جغرافیایی در ماده 1 قانون حمایت از نشانههای جغرافیایی ایران آمده است: ''اصطلاحهای به کار برده شده در این قانون دارای معانی زیر هستند:الف-نشانهء جغرافیایی نشانهای است که مبدا کالایی را به قلمرو،منطقه یا ناحیهای از کشور منتسب میشود،مشروط به این که کیفیت و مرغوبیت،شهرت یا سایر خصوصیات کالا به صورت اساسی قابل انتساب به مبدا جغرافیایی آن باشد‘‘.
در این صورت اگر یکی از دو مکان دارای سابقه تولید محصولی خاص با استفاده از نشانه جغرافیایی باشد و همان محصول در محل دوم نیز تولید و با همان نشانه عرضه میشود،اگرچه نشانه واقعی است اما سبب ایجاد این تصور در مصرفکننده خواهد شد که کالا در مکان نخست تولید شده است.
‘‘ بر اصل ممنوعیت استفاده از نشانههای جغرافیایی همنام که در بند ب ماده 3 بیان شده در ماده 4 استثنایی وارد شده است که براساس آن نشانههای واقعی گمراهکننده(همنام)اگر واجد شرایط زیر باشند،نه تنها استعمال آنها ممنوع نیست،بلکه از حمایت قانون نیز بهرهمند خواهند شد: الف-نشانه همنام واقعی باشد،یعنی کالای در بردارنده آن نشانه در همان محل تولید شده باشد.
در چنین حالتی در فرض مشهور بودن نشانه غیرواقعی در ذهن مصرفکنندگان این تصور ایجاد میشود ه محصلول دارای کیفیتی مشابه محصول تولید شده در محل مدلول نشانه غیرواقعی است و این خود سبب ترغیب آنان به خرید محصول خواهد شد.
4-2-حمایت دربرابر علایم تجارتی در بردارنده نشانههای جغرافیایی غیرواقعی یا گمراهکننده در ماده 41 قانون چنین آمده است: ''سازمان ثبت اسناد و املاک کشور از ثبت هر علامت تجارتی برای کالای که به طو غیرواقعی منسوب به مبدا جغرافیایی شده است یا سبب گمراهی عموم نسبت به مبدا اصلی کالا میشود، خودداری میکند."