خلاصه ماشینی:
"اما همان گونه که آقای مؤتمن هم فرمودند،اگر ما نشانهشناسی را بهعنوان یک حوزه از علم بشری بدانیم که ریشاش در زبانشناسی است،آن وقت میتوانیم بگوییم«نشانهشناسی و سینما»یکی از روشهایی استکه بسیار توان بحث و تحلیل بینا رشتهای دارد.
بهعنوان مثال،شما وقتی می خواهید درباره اقتباس سینمایی از آثار ادبی بحث کنید،آن جا نشانهشناسی خیلی کاربرد دارد و دلیلش این است که تعریف و تلقی نشانهشناسی از سینما یا فیلم بر اساس نظام زبانی یا متنی شکل میگیرد و بنابراین سینما را وابسته به نظامی نشانهای میداند.
آقای دکتر نجومیان،آقای مؤتمن به مورد جالبی اشاره کردند در مورد ویژگیهای باریک و ریز شخصیتها؛آیا نشانهشناسی برای این گونه مباحث و به اصطلاح ریزهکاریهای سینما روشی دارد؟ نجومیان:بله،اتفاقا نشانهشناسی به همین ریزهکاریها،به تعبیر شما، توجه دارد.
این موردی که آقای مؤتمن اشاره کردند بسیار مهم است که یک هنرمند خودش دریابد که واقع قضیه این است ک در زمان خلق اثر،او هم با یک نظام نشانهای جلو رود،به این معنا که او هم در زمان خلق اثر با«ساختار فهم خودش از جهان»(یعنی همان نظام نشانهای)پیش میرود.
پس به نظر میرسد که برای خالق اثر تنها پذیرش اینکه او هم با نشانهها جلو میرود کافی است،ولی این مخاطب یا خواننده یا منتقد است که از نقد نشانهشناسی بهره اصلی را میبرد.
آقای دکتر نجومیان،اگر چه برای بالا بردن سطح آگاهی مردم سلسله اتفاقاتی نیاز است،اما نشانهشناسی چه فعالیتی را در این میان میتواند انجام دهد که مثلا ده سال آینده مخاطب هنر و سینمای ما داناتر با فیلم یا هنر برخورد کند؟ نجومیان:نشانه شناسی نمیتواند بار بالا بردن سطح آگاهی خواننده هنری را به تمامی به دوش بکشد."