چکیده:
هدف: این پژوهش به منظور بررسی رابطه بهزیستی شخصی کودکان کم توان ذهنی و مادران آنها اجرا شده است.
روش: برای رسیدن به اهداف و آزمون فرضیه های مربوط، از میان کودکان کم توان ذهنی در شمال شهر تهران در جایگاه حوزه ای جغرافیایی با امکانات اقتصادی نسبتا گسترده تر و شهر همدان به مثابه شهری متوسط و دورتر از مرکز شهر، یک نمونه 356 نفری انتخاب شدند که از این تعداد نمونه، 43.8 درصد نمونه از شهر همدان و 56.2 درصد نمونه از شمال تهران از طریق روش نمونه گیری تصادفی در شمال تهران و همه اعضای جامعه در همدان انتخاب شدند و داده ها از طریق پرسشنامه های نشانگر بهزیستی شخصی - مقیاس بزرگسالان (PWI-A) و نشانگر بهزیستی شخصی- مقیاس نارسایی های شناختی (PWI-ID) جمع آوری شدند.
یافته ها: نتایج به دست آمده بر حسب توزیع t نشان داده است که بین بهزیستی شخصی کودکان کم توان ذهنی در دو جنس دختر و پسر، تفاوت معناداری وجود ندارد، اما بین نمرات بهزیستی شخصی کودکان کم توان ذهنی در شهر همدان به گونه ای معنادار، بیشتر از همتایان آنها در شمال تهران است. نتایج همچنین نشان دادند که بهزیستی شخصی مادران در دو شهر همدان و تهران نیز یکسان هستند. با این حال، محاسبه ضریب همبستگی پیرسون، حاکی از وجود رابطه ای مستقیم بین بهزیستی شخصی مادران و کودکان آنها بود؛ به این معنا که با افزایش بهزیستی شخصی در مادران، این شاخص در کودکان کم توان ذهنی آنها نیز افزایش خواهد یافت. این یافته با آنچه در پژوهش های مشابه در دیگر کشورها به دست آمده، یکسان است.
نتیجه گیری: بهزیستی شخصی مادران با بهزیستی شخصی کودکان کم توان ذهنی ارتباط دارد، اما بهزیستی شخصی کودکان کم توان ذهنی پسر و دختر متفاوت نیست.
Objective: This study compared personal well-being of children with mental retardation in north of Tehran and Hamadan، and examining the likely relationship between personal well-being of children and their mothers.
Method: 356 pair of mother-child participants were recruited randomly (43.8% from Hamadan and 56.2% from Tehran). Personal Well-being Index-Adults (Cummins، 2005) and Personal Well-being- Intellectual Disability Form were administered.
Results: No significant difference was observed between the children، and their mothers in these two cities. However، children with mental retardation in Hamadan showed higher scores in personal well-being in comparison with their peers in north of Tehran.
Conclusion: There exists a relationship between personal well-being of children with mental retardation and their mothers.
خلاصه ماشینی:
یافتهها:نتایج به دست آمده برحسب توزیع t نشان داده است که بین بهزیستی شخصی کودکان کمتوان ذهنی در شهر همدان به گونهای معنادار،بیشتر از همتایان آنها در شمال تهران است.
از آنجا که عوامل اقتصادی و فرهنگی از همبستههای بهزیستی روانی در تحقیقات گوناگون هستند،فقط از مراکزی که در شمال شهر تهران هستند(مناطق 1 تا 5 شهرداری تهران)نمونهگیری تصادفی به عمل آمد و از هر منطقه 2 مرکز انتخاب شد و سپس از هر مرکز براساس روش نمونهگیری تصادفی نظامدار تا به دست آمدن نمونهء پژوهش،از بین کودکان کمتوان ذهنی آموزش پذیر(خفیف)گامهای نخستین مقیاس اجرا شد (این مقیاس گامهای نخستینی دارد تا پژوهشگر مطمئن شود که آزمودنی تدرج و احساس را به خوبی درک میکند و میتواند نشان دهد).
ب:تحلیل استنباطی در این پژوهش رابطهء بهزیستی شخصی کودکان و مادران آنها و نیز مقایسهء آن در افراد کمتوان ذهنی دو جنس دختر و پسر و در دو شهر همدان و شمال تهران را در قالب 4 فرضیه مورد بررسی قرار میدهیم.
فرضیه دوم:بهزیستی شخصی کودکان کمتوان ذهنی در شهر همدان بیش از کودکان این گروه در شمال تهران است.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) فرضیه سوم:بهزیستی شخصی مادران کودکان کمتوان ذهنی در شهر همدان بیش از شمال تهران است.
فرضیه دوم:بهزیستی شخصی کودکان کمتوان ذهنی در شهر همدان بیش از کودکان این گروه در شمال تهران است.
فرضیه سوم:بهزیستی شخصی مادران کودکان کمتوان ذهنی در شهر همدان بیش از شمال تهران است.