چکیده:
این مقاله به معرفی کتاب تحفةالسلاطین اثر محمد بن جابر انصاری، میپردازد. نویسنده مقاله میکوشد مصنف را که فردی تقریبا
ناشناخته مانده است، تا جائیکه ممکن است با بهرهگیری از مستندات و با کمک حدس و گمان، شناسایی کند. برای این هدف، به
انگیزه(های) او در نگارش کتاب پرداخته سعی میکند با توصیف محیط و ترسیم اوضاع زمانه او، انگیزه او را کشف کند. به اعتقاد
نویسنده مقاله، از این طریق، همراه با تحلیل علمی متن، که به وسیله مصحح در مقدمه و تعلیقات انجام گرفته، میتوان به ارزیابی علمی
کتاب پرداخت.
خلاصه ماشینی:
"به این مطلب، مصحح نیز اشاره کرده و از منبع دیگری (هنرفر، گنجینه آثار تاریخی اصفهان، ص 860) نقل میکند که، محمد بن جابر انصاری، بانی مدرسه نوریه اصفهان بوده (لقب دینی او، نورالدین است) و در وقفنامه آن، که خود او در سال 1019 قمری نگاشته، از دو پسر خود نام برده است (مقدمه مصحح، بیست و پنج).
از دانشنامه علایی شیخ و اساس الاقتباس خواجه گذشته، که به علت شهرت بسیارشان نزد همه اهل علم از استاد و دانشجو، شناخته شدهاند، آیا وجدانا، کسی میتواند تصور کند، به عنوان مثال، صغری و کبری از میر سیدشریف و هر دو در منطق، به زبان فارسیاند، اگر خود در حوزه درس نخوانده و یا مثلا در روضاتالجنات3 خوانساری (ج 5، ص 301) ندیده باشد که هر دو رساله به زبان فارسی نوشته شدهاند و پسر میر، آنها را به عربی ترجمه و به ترتیب الدره و الغره نامگذاری کرده است؟ یا حتی با اینکه میدانیم بابا افضل کاشی، آثار فلسفی خود را به زبان فارسی نگاشته، چگونه میتوانیم مطمئن باشیم، یعنی صرفا از روی نام کتاب، که منهاج مبین او در منطق هم به فارسی است؟ مگر آنکه کتاب را دیده یا درباره آن خوانده باشیم که «از پسینیان افضل الدین محمد مرقی کاشانی..."