چکیده:
نقدی بر نوشتار «القرائات فی نشأتها و تطورها»عباس همامی احسان پوراسماعیلچکیده «القرائات فی نشأتها و تطورها» عنوان بخشی از کتاب «التمهید فی علوم القرآن» نوشته آیت الله محمد هادی معرفت است. در این مقاله، دیدگاههای نامبرده در زمینه موضوعات قرائتهای هفتگانه، کیفیت نزول قرآن، عدم تواتر قرائات، ملاکهای پذیرش یک قرائت صحیح و عوامل به وجود آمدن اختلافات قرائات بررسی و نقد شده است.
خلاصه ماشینی:
com ناخودآگاه چندین پرسش را به این قرار در ذهن برمی انگیزد: آیا این معقول است، بپذیریم خداوند هر شکل خواندن متن قرآن را تأیید می فرماید؟ در این صورت معنای حدیث «انّ القرآن واحد نزل من عند الواحد » چیست؟ اختلاف قرائات از کجا ریشه گرفته است؟ از میان قرائات مختلفی که به دست آمده است، کدام قرائت صحیح است؟ ملاکهای انتخاب قرائت صحیح کداماند؟ ملاکهایی که در این زمینه یاد کردهاند، تا چه اندازه میتواند مقبولیت داشته باشد؟ در این مقاله تلاش بر این است، پاسخهایی را که آیت الله معرفت به آنها دادهاست، بررسی و نقد شود.
بر همین اساس آیت الله برای مثال طبری قرائت ابن عامر را رد کرده است یا برخی قرائت حمزه، ابو عمرو یا ابن کثیر را مورد خدشه قرار داده اند (نک: خوئی، 152) معرفت کوشیده است، با به دست دادن سه ملاک راهی برای دستیابی به حقیقت قرآن یعنی قرائت واحد بگشاید.
حتی برخی هر قرائتی را که در این دو کتاب نباشد، شاذ خواندهاند و بسیاری قرائتی را که از غیر قرّاء سبعه باشد، شاذ دانسته اند؛ چه بسا در حالی که ممکن است قرائاتی در این دو کتاب وجود ندارد و از قراء سبعه نیز نقل نشده، امّا از قرائات آنان صحیح تر باشد و دلیلی جدّی برای برتری قرائات هفت گانه یا ده گانه بر سایر قرائات اقامه نشده است .