خلاصه ماشینی:
اینها موضوعاتی است که پیشبینی شده و ما درهمیمن جا از همۀ صاحبنظران و اهل فن دعوت میکنیمکه ما را در استمرار این حرکت و تقویت بنیه علمی آنمدد کنند تا بتوانیم فضایی فرهیخته برای تضارب آراء بررسی وضعیت نظریۀ ادبی درایران پس از مشروطه عباس مخبر &%04408AMKG044G% فراهم سازیم.
نکته دومی که میخواستم بگویم بحث مدرنیته وسنت است که به گمانم پایه بحث مرا در اینجا تشکیلخواهد داد برای اینکه در واقع در صحنۀ ادبیات ایران ازمشروطه به بعد شاهد جدالی بین سنت و مدرنیتههستیم و این جدال همچنان ادامه دارد و بستر اصلیحرکتهای اجتماعی و فرهنگی ایران را تعیین میکند.
دوره دوم که از 1300 تا 1320 است،از همانمقاطعی است که به نظرم در دوره بندی مسئله پیدامیکند،برای اینکه به واقع نمیشود از 1300 تا 1320 رادورۀ رضا شاه گفت،زیرا به تداوم آثار هم که نگاه کنید میبینید که در بخش اعظم سالهای این دوره دست کممثلا تا 1310 یا 1312 ادامه ادبیات مشروطه است یعنیبحث رضا شاه و دیکتاتوری به آن شکلی که جلویادبیات را بگیرد هنوز مطرح نیست.
در چنین اوضاع و احوالیاین مسئله در بحث ما دربارۀ سنت و مدرنیته خیلی مهممیشود،یعنی اینجا شما یک زمانی میتوانستیدبگویید که ما چه چیز را بگیریم و چه چیز را نگیریم،اما&%04411AMKG044G% در این دوره دیگر دست خودت نیست،بلکه چیزهاییبسیار به صورت انبوه وارد میشوند و شما نمیدانید کهچه طور باید با آنها برخورد کنید.
اما اینکه این بهنجار است یا نیست،فکر میکنم درپایان بحث گفتم؛بهنجار نیست برای اینکه در اینجا(به تصویر صفحه مراجعه شود)&%04412AMKG044G% متأسفانه کارکردهای سیاسی بر ادبیات تحمیل میشود.