خلاصه ماشینی:
"مثلا رسم شکل چشم، به معنای نگاهکردن بود و برای نشان دادن سال، یک شاخه نخل رسم میکردند که البته ذکر بیشتر آن از حوصله این بحث خارج است و توضیحات بیشتر را میتوان در کتب فنی مثل اطلس خط و کتب دیگر مطالعه کرد.
در زمان ابوبکر از روی نوشتههای کتاب رسول اکرم (ص)، صحف فراهم آمد که صحف جمع صحیفه و صحیفه به معنای نامه، برگ و ورق کاغذ نوشته شده است و عثمان دستور داد آن صحف را در مصحف جای دهند.
به عبارت سادهتر در زمان ابوبکر و عمر، برگهای قرآن تدوین شد و در زمان عثمان آن برگها جمعآوری، مرتب و شیرازهبندی و جلد شد در این مورد در کتاب ‹‹تاریخ جمع قرآن›› تألیف دکتر سیدمحمدرضا جلالی بسیار وسیع و جامع، توضیحات لازم داده شده که برای کسب اطلاعات بیشتر میتوان به آن مراجعه کرد.
پس چه شد که نام قرآن برای این کتاب آسمانی تعیین گردید؟ در عربی، خواندن و قرائت را ‹‹قرا›› تلفظ میکنند و چون قاری با خواندن و حفظ شدن به مفاهیم آن پی میبرد، از این نظر کلام وحی را ‹‹قرآن›› یعنی قرائتها نامیدند.
و باز، به این دلیل که هر قسمت قرآن مجید نگارش مییافت، توسط پیغمبراکرم (ص) و کاتبان با صدای بلند خوانده میشد تا مسلمانان آن را حفظ کنند و اعراب مسلمان نیز طبق عادت و روش دیرینه در حفظ کردن صحیح و درست متبحر بودند، هر قسمت خوانده و حفظ میشد و یکی از معانی عمده ‹‹قرا›› خواندن و حفظ کردن است (کما اینکه خداوند در اولین کلمه وحی به پیامبر گرامی ما فرموده است ‹‹اقرا›› یعنی بخوان و حفظ کن)."