چکیده:
در رویکرد به توسعهی نوآوری،بهرهگیری از نتایج تحقیقت بخش دانشگاهی و تجاریسازی آنها از اولویتهای مهم محسوب میگردد.ما با توجه به ماهیت فرآیند نوآوری،دستیابی به این اولویتها نیازمند شناخت بیشتری از شرایط زمینهساز جهت بروز و ظهور اینگونه نوآوریها و تمهید مقدمات لازم برای شکلگیری آنها میباشد.این مقاله با بررسی تجربیات کشورهای توسعهیافته، درصدد است چهارچوبی را به عنوان شرایط مورد نیاز جهت پیشبرد تجاریسازی نتایج تحقیقت در بخش دانشگاهی ارائه دهد.
خلاصه ماشینی:
"در مطالعهی هیئت مشورتی علم و فناوری کانادا-1999[2]در مورد وضعیت تجاریسازی تحقیقت در بخش دانشگاهی این کشور،موارد زیر به عنوان موانع و محدودیتهای اصلی تجاریسازی تحقیقات در کانادا شناخته شدهاند: -کمبود سرمایهگذاری در تحقیقات بنیادی، -عدم قرار گرفتن تجاریسازی نتایج تحقیقت در مأموریت بخش دانشگاهی با هدفت ولید منابع اقتصادی برای کانادا، -کمبود فرهنگسازی هماهنگ با تجاریسازی در بخش دانشگاهی، -وجود سیاستهای بازدارنده از تجاریسازی، -کمبود منابع مالی و انسانی در نهادهای انقال فناوری دانشگاهی، -تفاوت دیدگاههای صنعت و سرمایهگذاران با بخش دانشگاهی، -کمبود بودجه جهت مرحلهی نمونهسازی و مقیاسسنج، -کمبود سرمایهگذاری مخاطرهپذیر1جهت راهاندازی شرکتهای نوبنیاد2، -کمبود اطمینان متقابل بین بخش دانشگاهی،صنعت و سرمایهگذاران به همراه کمبود شناخت متقابل از محدودیتها و فشارهایی که هر بخش با آنها روبرو است.
این نهادها وظایف نسبتا وسیع و مختلفی را به عهده دارند از قبیل ارزیابی پتانسیل تجاریسازی نتایح تحقیقات،مطالعهی بازار و بازاریابی تکنولوژی،ثبت و حفاظت از داراییهای فکری،لیسانسدهی و تنظیم توافقنامههای لیسانسدهی،مذاکرات لیسانسدهی،ارزیابی جهت تشکیل شرکتهای انشعابی دانشگاهی،عقد قراردادهای تحقیقاتی با صنعت و خدماتدهی در زمینهی مسائل حقوق داراییهای فکری، ملاحظه میگردد موارد فوق زمینههای تخصصی از هم متفاوتی هستند که از یک طرف جهت موفقیت در فرآیند انتقال تکنولوژی و تجاریسازی فراهم بودن این مهارتها برای نهاد مدیریت تجاریسازی ضروری است و از طرف دیگر این تخصصها و مهارتها در زمینههای مختلف از قبیل حقوق،مدیریت،بازاریابی،مهارتهای مربوط به کسبوکار و غیره تعریف میگردند که جمع شدن آنها در افراد مشخص مشکل خواهد بود."