خلاصه ماشینی:
"این روند،برای ژئوپلتیک انرژی نتایج عظیمی دربرداشته،همانطوری که تفوق روسیه و چین در این قبیل سازمانهای منطقهای،نفوذ و اقتدار واقعی در تجارت و انتقال منابع انرژی آسیای مرکزی را برای آنها فراهم نموده است.
در ژوئن سال 1002،با هدایت ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه و جیانگ زمین رئیس جمهوری چین،این سازمان ازبکستان را نیز به مجموعه خود افزود و نام آن رسما به سازمان همکاری شانگهای تغییر یافت و اعلام شد که به عنوان یک مجمع منطقهای نسبت به تحکیم روابط قویتر میان کشورهای عضو،متعهد بوده و در عین حال امنیت جمعی آسیای مرکزی را نیز مدنظر دارد.
01 چین نیز با عرضه یک میلیارد دلار اعتبار به کشورهای آسیای مرکزی عضو سازمان همکاری شانگهای،به منظور توسعه همکاری اقتصادی،انگیزههای اقتصادی واقعی را برای سازمان همکاری شانگهای فراهم نموده است.
عدم توجه غرب به منطقه موجب آن گردیده که بسیاری از رهبران منطقه،مانند اسلام کریماف رئیس جمهوری ازبکستان به این نتیجه برسند که صرفا روسیه و چین نیروهای نظامی و کمکهای مورد نیاز برای غلبه بر تهدیدات داخلی و منطقهای را فراهم خواهند نمود.
علاوه بر ترتیبات امنیتی امضاء شده در اجلاس سازمان همکاری شانگهای، روسیه و چین به یک توافق امنیتی دوجانبه نیز دست یافتندد،که به موجب آن چین فنآوری و سختافزار نظامی مورد نیاز روسیه را به ارزش 2 میلیارد دلار در سال 4002 تأمین نموده است.
درگیری فزاینده آمریکا در آسیای مرکزی،اینک به صورت محرکی برای تحکیم روابط روسیه،چین و کشورهای آسیای مرکزی عضو سازمان همکاری شانگهای درآمده و نقش این سازمان را به عنوان یک سازمان با نفوذ و مؤثر،تقویت نموده است."