چکیده:
به لحاظ سوابق تاریخی سیاستها ، اقدامات و رفتارهای روس ها نسبت به ایران ، روسیه در ذهن و ادراک ایرانی تصویر خوبی ندارد . ذهنیت منفی هویت ایرانی نسبت به روسیه همواره مانعی جدی در تعاملات ایران و روسیه است و به طور جدی مانع از اعتماد زیاد ایران به روسیه می گردد . اگر در دوره پس از شوروی به تدریج روابط ایران با روسیه گسترش یافته ، بیشتر به لحاظ این بوده است که ایران مسائل و مشکلات جدی با غرب داشته و تحت تاثیر فشارها و مقدورات ناشی از این امر بالاجبار به روسیه گرایش پیدا کرده است . ...
خلاصه ماشینی:
"البته اگرچه با توجه به وضعیت حاکم بر نظام بین الملل و الگوی تعاملات ایران و ایالات متحده برخی از ضرورت گسترش همکاریهای استراتژیک ایران با روسیه دفاع میکنند ولی باید از این عوامل نیز غافل نباشیم که روسیه خود اسیر مسائل و مشکلات اقتصادی،سیاسی و اجتماعی بیشماری است که اعتماد به اتحاد با آن کشور را برای هر کشوری سست مینماید و اصلا دولت ایران برای حل مسائل و مشکلات خود پیش از آنکه به فکر اتحاد و ائتلاف با سایر قدرتهای بزرگ مانند روسیه بیافتد،میتواند راههای بهتری را امتحان نماید از جمله تلاش برای حل مسائل سیاسی خود با اروپا و حتی در گامی فراتر بهبود روابط با ایالات متحده امریکا بعنوان نیرومندترین بازیگر کنونی عرصه بین الملل که از این طریق بسیاری از نگرانیهای دولت ایران نیز حل خواهد شد.
بر اساس وضعیت حاکم بر عرصه بین الملل که فشارهای جدی را بر هر دو کشور ایران و روسیه وارد میکند و با توجه به نیازهای نظامی،روانی ایران برای ایفای نقشی مهم حد اقل در سطح منطقهای و رفع تهدیدات ملی و از سوی دیگر فشارهای اقتصادی وارده بر روسیه و نیز تلاش این کشور برای حفظ حد اقل جایگاه و نقش بین المللی خود،ایران و روسیه در مسیر گسترش همکاریها در سطوح مختلف بویژه نظامی/استراتژیک حرکت نمودهاند ولی این تعاملات در شکل همکاری و در قالب روابط حسنه مانده است و بنظر یک نیروی نامرئی مانع از نزدیکی بسیار زیاد ایران به روسیه و اعتماد گسترده ایران به آن کشور میشود."