خلاصه ماشینی:
"م، قراردادی میان خوشتاریا و محمدولیخان تنکابنی (خلعتبری) منعقد گردید، که مواد آن به قرار زیر میباشد:[2] 1ــ امتیاز یاد شده به مدت 99 سال در اختیار خوشتاریا قرار گرفت؛ 2ــ خوشتاریا تعهد کرد که عملیات اکتشاف را در مدت یک سال از تاریخ آخرین جنگ و صلح دولت روسیه با دول متخاصم به جای آورد؛ 3ــ پرداخت صدهزار منات؛ 4ــ اگر تا یک سال بعد از عقد صلح با دول متخاصم خوشتاریا عملیات استخراج را آغاز نکرد باید مبلغ فوق را بپردازد و تمام اختیارات خود را واگذارد؛ 5ــ بابت هر پوتی نفت یک کوپیک بپردازد؛ 6ــ خوشتاریا قرارداد را به هرکس که خواست خواهد فروخت به شرطی که منافع ایران در این قرارداد حفظ گردد؛ 7ــ تنکابنی حق داشتن یک ناظر را داشت که وی حق مداخله در امور داخلی اداره را نداشت.
تئودور روتشتین، سفیر شوروی در تهران، با بیان این مطلب که «طبق ماده 13 قرارداد 1921 امتیازی که متعلق به دولت روسیه تزاری و یا اتباع آن بوده است توسط شوروی لغو شده، مشروط بر اینکه به اتباع غیر از شوروی واگذار نشود و امتیاز نفت شمال در سال 1916 به خوشتاریا از اتباع دولت روسیه، داده شده است»[18] مخالفت خود را اعلام کرد.
[27] وزیرمختار امریکا نیز به صورت محرمانه و ضمنی مخالفت خود را با ائتلاف جنوب و استاندارد اظهار کرد و به قوام گفت: «اگر دولت ایران مساعدت کامل و واقعی امریکا را طالب است، باید سعی نماید که این امتیاز فقط به کمپانی امریکایی داده شود و غیر از امریکایی در آن شرکت دخالت نداشته باشد..."