چکیده:
در این گفتوگو آقایان دکتر داوری، دکتر لاریجانی، دکتر ضیمران، دکتر
نهاوندی و دکتر خانیکی به مسئله جهانی شدن و نحوه مواجهه ما با آن میپردازند.
خلاصه ماشینی:
"اگر بخواهیم یک رهیافت فرهنگی برگزینیم، به نظر من میشود جهانیشدن را پروسه و فرآیندی دید که نقطه آغازین آن الزاما در عصر ما قرار نمیگیرد؛ یعنی میشود این دگرگونی را در ادامه همان تحولاتی دانست که از دوران مدرنیته آغاز شده است.
و البته اگر عملکرد ما، چه در داخل و چه در خارج، چنان بود که مردم دنیا همانند پیام پیامبران خدا به پیام ما نگاه میکردند و عمل ما حجت میشد، جهان را بدون زور میگرفتیم: حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت آری به اتفاق جهان میتوان گرفت اشاره در این گفتوگو، هم در حوزه تحلیل ماهیت جهانیشدن و پیامدهای آن و هم از نقطهنظر مسئولیتهای کشورهای در حال توسعه، به نکات قابل تأملی اشاره شده است.
آنچه دراین گفتوگو مورد توافق اعضا میباشد آن است که در هر صورت، صرفنظر از چگونگی تکوین پروسه جهانی شدن و نیز جدای از خاستگاه تاریخی و نیز بهرغم اینکه کشورهای قدرتمند غربی درپی منافع گستردهای از قبل جهانیشدن میباشند، نباید این حقیقت را از نظر دور داشت که بهویژه در ابعاد فرهنگی و معنوی میتوان سهم قابلقبولی را در جغرافیای جهانی بر عهده گرفت.
ازاینرو، بهرغم تلاشی که در جهت همگن سازی جهان صورت میگیرد، باز شدن درهای کشورهای دنیا به روی یکدیگر، این امکان را برای هواداران اندیشههای جهانی فراهم میکند که با تمام تلاش متاع خویش را عرضه کنند، و عزم یکسانسازی و غربیسازی از ناحیه کشورهای قدرتمند، گرچه تهدیدی برای کشورهای دیگر است، اما فرصتی است برای دیگران که با هوشیاری در بازیای که دیگران راه انداختهاند، شرکت کنند و سهم خود را دریافت کنند."