چکیده:
شرکتکنندگان در این گفتوگو پیرامون جنبش نرمافزاری و منشور آزاداندیشی
سخن گفتهاند. به نظر آنان، وضعیت تولید علم در حوزه و دانشگاه چندان مطلوب نیست و
ترکیب انضمامی علوم حوزوی و دانشگاهی دردی را دوا نمیکند، بلکه باید به وحدت
زیرساختها و مبانی کارکردی علوم رسید. به نظر آقای سبحانی تولید علم میتواند در
چارچوبها، نظریهها و گزارهها تحقق یابد و اصل و اساس کار در دو بخش اول است.
خلاصه ماشینی:
"جناب آقای سبحانی، با توجه به پیام مقام معظم رهبری و تأکید ایشان بر زمینهها و راهکارهای تولید علم و اندیشه دینی، دیدگاه جنابعالی در این مورد چیست؟ سبحانی: من نخست به پاسخ این سؤال میپردازم که اساسا مقوله «تولید علم و دانش» چه ضرورتی دارد؟ و چرا این مسئله در این مقطع خاص از شرایط تاریخی و فرهنگی ما، به صورت جدی مطرح شده است؟ در طول 150 سال گذشته، جهان اسلام به تدریج شرایطی را به خود دیده که به کلی وضعیت ما را از گذشته ممتاز کرده است.
) چیست؟ سبحانی: همان طور که اشاره شد و در متن نامه مقام معظم رهبری هم هست، به نظر میرسد ما باید برای رسیدن به تولید فکر و اندیشه دینی، به دو دسته نیازها توجه کنیم: یکی به ظرفیتها و امکانات درونی (درون حوزه پژوهش و آموزش و درون حوزه و دانشگاه) و دیگری به شرایط بیرونی.
برداشت من از فرمایشات رهبری این است که دستگاه علمی دانشگاه، در گام اول باید متوجه زیرساختهای علوم جدید شود؛ یعنی به جای پرداختن صرف به محصولات علمی، به مبانی و روششناسی تولید آن علم توجه کند.
اگر در همان حوزه دانشهای دینی (غیرناب)، نظریههای تولید شده قابلیت تفاهم جمعی در میان نخبگان را نداشته باشد یا هیچ توافقی بر سر آنها پیدا نشود، میتوان گفت مشروعیت ندارند؛ زیرا هنگامی که دانشی به هدف تغییر عینیت اجتماعی یا فردی تولید میشود، شرط اول کارآمدی آن این است که بتواند به نوعی مدیریت ذهنی بپردازد و در وحله اول ذهنیت جمعی نخبهای را همراه خود کند."