چکیده:
رفتار بازیگران در صحنه بین الملل در خلاء شکل نمیگیرد.عوامل و نیروهای فراوانی وجود دارند که در شکل دادن به رفتار از اعتبار برخوردار هستند.رفتار بازیگران دولتی،ملی و فراملی تا حدود وسیعی متأثر از ملاحظات داخلی و بین المللی است.رفتار دارای ابعاد داخلی و بین المللی است که البته این دو دارای وزن یکسان نمیباشند.مهمترین عامل داخلی تصور منابع ملی و عامل بین المللی مهم همانا سیستم بین المللی است.از تعامل این دو است که چارچوبی که در بطن آن رفتار شکل میگیرد بوجود میآید.
خلاصه ماشینی:
"با در نظر گرفتن این ویژگیها است که سیستم بین الملل را یکپارچه و دارای انسجام مییابیم.
دلیل است که از نظام بین المللی به عنوان تمامیتی در اولویت اول و منافع ملی به عنوان تمامیت
سیستم بین الملل از توانایی توفیق یا ناکامی بازیگران در متجلی ساختن منافع ملی و عناصر
دستیابی به منافع ملی با کمترین میزان هزینه بین المللی به ضرورت باید به این متغیرها توجه
میزان موفقیت بازیگران در صحنه جهانی تاحدود زیادی به این امر بستگی دارد که تاچه حد تعریفی که از منافع ملی میشود در تطابق و به موازات نیازها و الزامت سیستم بین المللی
این به معنای آن است که بین نظام و واحد سیاسی بازخورد وجود دارد و هرچه این
یکدیگر متفاوت هستند که این تأثیر در تعریف منافع ملی تأثیرگذار است.
منافع ملی به معنای این است که ارزشها،نهادها و مکتبهایی وجود دارند که
البته نمیتوان این واقعیت را نادیده گرفت که برای دفاع از منافع ملی ضرورت دارد که
بازیگران باشند برای تضمین تأمین منافع خود لازم است که از آن میزان قدرت نظامی برخوردار
برای بازیگران واضح است حکومتی که در رابطه با آنچه به عنوان منافع ملی مطرح است از حمایت داخلی برخوردار نیست،حاضر است هر هزینهای را در صحنه جهانی تقبل کند تا از ناکامی خود جلوگیری کند،زیرا جایگاهش در داخل مواجه با دشواریهای
بیان میشود ماهیت نظام بین الملل تعیینکننده در تحقق اهداف به وسیلهی بازیگران است.
مییابد در تعریف منافع ملی ملحوظ گردد،زیرا این نظام است که مرزهای کنش بازیگران و تا"