چکیده:
هدف از این پژوهش،تعیین تأثیر تمرین قدرتی یکطرفه و دوطرفه بر کاهش دوطرفه،قدرت عضلات بازکنندهء زانو،پرش جفت،پرش لی و زمان دویدن 20 متر بود.برای این منظور،36 دانشجوی دختر غیر ورزشکار(میانگین سن 88/1؟؟61/20 سال،وزن 76/0؟؟12/58 کیلوگرم،قد 62/5؟؟23/161 سانتیمتر) انتخاب و بهطور تصادفی به دو گروه 13 نفری تمرین یکطرفه و دوطرفه(تجربی)و یک گروه 10 نفری شاهد تقسیم شدند.پیش از شروع برنامهء تمرینی،قدرت عضلات بازکنندهء جفت پا،پای راست و پای چپ، طول پرش جفت،طول پرش لی با پای راست و چپ و زمان دویدن 20 متر اندازهگیری شد.پس از 8 هفته تمرین قدرتی(30 تا 90 درصد قدرت بیشینه،2 جلسه در هفته)اندازهگیریها در هر سه گروه تکرار شد.
با توجه به مدل آماری تحلیل واریانس چند متغیری و آزمون تعقیبی LSD ،متغیرهای پرش جفت،پرش لی راست،پرش لی چپ و زمان دویدن 20 متر تفاوت معنیداری بین گروهها به دست نیامد؛ولی در قدرت عضلات بازکنندهء جفت پا،پای راست و پای چپ و کاهش دوطرفه تفاوت معنیداری بین سه گروه به دست آمد،بدینترتیب که تأثیر تمرینات یکطرفه و دوطرفه در متغیر عضلات بازکنندهء جفت پا یکسان بود و هردو گروه یکطرفه و دوطرفه در مقایسه با گروه کنترل عملکرد بهتری را نشان دادند.افزونبر این،عملکرد گروه یکطرفه در متغیر قدرت عضلات بازکنندهء پای راست و پای چپ نسبت به گروه دوطرفه و پس از آن کنترل بالاتر بوده است.در نهایت گروه دوطرفه همانند گروه کنترل تأثیری در متغیر کاهش دوطرفه ایجاد نکرد و گروه دوطرفه تسهیل دوطرفه را نشان داد،درحالیکه تمرینات یکطرفه توانست کاهش دوطرفه را افزایش دهد.
نتایج پژوهش نشان داد که در ورزشهای قدرتی که با دو اندام به صورت همزمان انجام میشوند،بهتر است تمرینات قدرتی نیز به شکل دوطرفه انجام شوند و بالعکس در ورزشهای قدرتی که با یک اندام انجام میگیرد بهتر است تمرینات قدرتی نیز به صورت یکطرفه انجام شوند.
خلاصه ماشینی:
"با توجه به مدل آماری تحلیل واریانس چند متغیری و آزمون تعقیبی LSD ،متغیرهای پرش جفت،پرش لی راست،پرش لی چپ و زمان دویدن 20 متر تفاوت معنیداری بین گروهها به دست نیامد؛ولی در قدرت عضلات بازکنندهء جفت پا،پای راست و پای چپ و کاهش دوطرفه تفاوت معنیداری بین سه گروه به دست آمد،بدینترتیب که تأثیر تمرینات یکطرفه و دوطرفه در متغیر عضلات بازکنندهء جفت پا یکسان بود و هردو گروه یکطرفه و دوطرفه در مقایسه با گروه کنترل عملکرد بهتری را نشان دادند.
آزمون تعقیبی مرتبط با قدرت عضلات بازکنندهء پای راست (به تصویر صفحه مراجعه شود) با توجه به جدول 2 میتوان عنوان نمود که تأثیر تمرین یکطرفه در مقایسه با تمرین دوطرفه اثر بیشتری را در افزایش قدرت عضلات بازکنندهء زانوی پای راست ایجاد کرده است و هردو گروه بهترتیب نسبت به گروه کنترل بازدهی بهتری را در متغیر قدرت عضلات بازکنندهء زانوی پای راست نشان دادهاند.
آزمون تعقیبی مرتبط با قدرت عضلات بازکنندهء پای چپ (به تصویر صفحه مراجعه شود) با توجه به جدول 3 میتوان عنوان نمود که تأثیر تمرین یکطرفه در مقایسه با تمرین دوطرفه اثر بیشتری را در افزایش قدرت عضلات بازکنندهء زانوی پای چپ ایجاد کرده است و هردو گروه بهترتیب نسبت به گروه کنترل بازدهی بهتری را در متغیر قدرت عضلات بازکنندهء زانوی پای چپ نشان دادهاند.
آزمون تعقیبی مرتبط با متغیر کاهش دوطرفه عضلات بازکننده زانو (به تصویر صفحه مراجعه شود) با توجه به جدول 4 میتوان عنوان نمود که تمرین یکطرفه همانند گروه کنترل تأثیری را در متغیر کاهش دوطرفه عضلات بازکننده زانو ایجاد نکرده است،درحالیکه تمرینات دوطرفه توانسته است کاهش دوطرفه عضلات بازکنندهء زانو را افزایش دهد."