چکیده:
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر شدت تمرینات هوازی 50 تا 55 درصد در برابر 70 تا 75 درصد ضربان قلب بیشینه بر غلظتهای تری گلسرید،کلسترول و لیپو پروتئینهای خون(به عنوان عوامل خطرزای قلبی-عروقی)مردان دانشجوی غیرورزشکار بود.بدینمنظور 47 دانشجوی مرد غیرفعال انتخاب و به صورت تصادفی در یکی از سه گروه تجربی 1 با مشخصات(16 نفر،1/6±22/6 سال)،گروه تجربی 2 (16 نفر،1/3±21/4سال)و گروه کنترل(15 نفر،1/8±23/7 سال)قرار گرفتند.آزمودنیهای گروه تجربی 1،فعالیتی(شامل راه رفتن یا دویدن)با 50 تا 55 درصد و گروه تجربی 2،فعالیتی با 70 تا 75 درصد ضربان قلب بیشینه،به مدت 8 هفته،هر هفته 3 جلسه با مسافتهای یکسان انجام دادند.یافتههای پژوهش نشان داد که 8 هفته تمرین هوازی با شدت 50 تا 55 درصد و 70 تا 75 درصد ضربان قلب بیشینه بر میزان تری گلیسیرید تأثیر معنیداری ندارد( P-0/736) و P=0/117 ).تمرین با شدت 50 تا 55 درصد ضربان قلب بیشینه بر میزان کلسترول (P=0/680) ، HDL (P-0/051) ، (P-0/762)LDL ، (P=0/171)VLDL معنیدار نمیباشد.از سوی دیگر،تأثیر تمرین با شدت 70 تا 75 درصد ضربان قلب بیشینه بر میزان کلسترول (P=0/010) ، (P=0/026)HDL ، (P=0/008)LDL و (P=0/043)VLDL معنیدار میباشد.نتایج آنالیز واریانس نشان داد در میانگین همهء متغیرها در مرحلهء پیشآزمون اختلاف معنیداری وجود ندارد (p 0/05) .
خلاصه ماشینی:
"برهمیناساس،پژوهش حاضر درصدد پاسخگویی به این پرسش است که آیا اجرای تمرینات هوازی با دو شدت 55-50 درصد و 75-70 درصد ضربان قلب بیشینه در میزان عوامل خطرزای قلبی-عروقی ( TG ، T-Col ، HDL-C ، LDL-C ، (VLDL) افراد جوان غیرفعال تغییرات مفیدی،ایجاد میکند آیا در صورت بروز تغییرات،تفاوتی بین دو شدت مذکور وجود دارد؟ روششناسی پژوهش جامعهء آماری پژوهش شامل دانشجویان غیرورزشکار شرکتکننده در واحد عمومی و ساکن در خوابگاه کوی دانشگاه تهران(متوسط سن 20 تا 25 سال)بودند.
تغییرات( LDL,HDL,T-Col,TG و VLDL پلاسمای آزمودنیها در هر سه گروه (به تصویر صفحه مراجعه شود) (**)سطح معنیداری p>0/01 نتایج آنالیز واریانش یکطرفه مشخص کرد که بین میانگینهای متغیرهای پژوهشی در مرحلهء پیشآزمون اختلاف معنیداری وجود ندارد (P>0/05) .
بحث و نتیجهگیری تجزیه و تحلیل یافتههای پژوهش نشان میدهد که هردو نوع تمرین هوازی با شدتهای 55-50 درصد HRmax و 75-70 درصد HRmax موجب افزایش حد اکثر اکسیژن مصرفی (Vo2max) آزمودنیهای گروههای تجربی شده است.
با توجه به این مطلب میتوان اذعان داشت که مدت و شدت تمرین در حدی بوده است که سازگاریهای لازم را برای افزایش Vo2max فراهم آورد،از سوی دیگر سطح نسبتا متوسط Vo2max آزمودنیها(40 میانگین میلیلیتر/دقیقه/کیلوگرم) ممکن است از جمله دلایل بروز چنین نتیجهای باشد.
یافتههای پژوهش حاکی از آن است که تأثیر تمرین با شدت 50-55 و 70-75 درصد ضربان قلب بیشینه بر میزان تری گلیسیرید خون آزمودنیهای گروه تجربی 1 و 2 معنیدار نمیباشد( P-0/117 و P-0/736 ).
در پایان براساساین پژوهش احتمالا آثار شدت تمرین 70 تا 75 درصد نسبت به 50 تا 55 درصد ضربان قلب بیشینه بر میزان عوامل خطرزای قلبی-عروقی آزمودنیهای این پژوهش،چشمگیرتر میباشد."