چکیده:
با بررسی تاریخ تعلیم و تربیت قرن بیستم، می توان شاهد شکل گیری و نفوذ اندیشه های مربیان پیشرفت گرا در وادی تعلیم و تربیت بود. مکتب (لندن) را که خود مبتنی به آموزه های لیبرالیسم آموزشی و رویکردی تحلیلی در عرصه تعلیم و تربیت بوده است، می توان واکنشی به موج پیشرفت گرایی تلقی کرد بررسی مکتب «لندن» در این مقاله با تاکید بر دیدگاه های «پیترز» و «هرست» که از بنیان گذاران این مکتب به حساب می آیند، می باشد و در بحث های تربیتی نیز تنها به اهداف، محتوا و روش از دیدگاه این فیلسوفان پرداخته شده است. باید توجه داشت که مطالعه دیدگاه ها و مکاتب فکری دیگر، می تواند چالش های ارزشمند فکری ایجاد کند و زمینه ساز تهیه چارچوب فلسفی محکم و منسجم برای کشورمان باشد.
خلاصه ماشینی:
"منظور«هرست»آن نیست که با توجه به آنکه هر شکل دانش،دارای ساختار منطقی خاص خود است،تنها یک روش روانشناختی برای کسب آن وجود دارد؛به نظر وی،ساختار منطقی هریک از اشکال دانش تنها شبکهای از مفاهیم را به ما نشان میدهد که نمایانگر جنبههای خاصی از تجربه است و از راههای گوناگونی میتوان به درک و فهم چنین شبکههایی دست یافت.
ولی باید توجه داشت که چنین منطقی تنها راه ادراک آن مادهی درسی نیست زیرا ممکن است براساس این ساختارهای شبکهای،مفاهیم کلی و بنیادی در هریک از اشکال دانش که انتزاعی محسوب میشود،قبل از مفاهیم جزیی که عینیتر و ملموستر هستند،قرار گیرند،حال آنکه سازماندهی مفاهیم از عینی به انتزاعی و یا از آسان به سخت،یادگیرندگان را در کسب اشکال دانش با توفیق بیشتری روبرو میکند.
از نقاط قوت مکتب«لندن»براساس دیدگاه«پیترز»،آن است که اشکال متفاوت تفکر اعم از تاریخ،اخلاق و هنر و غیره،همگی دارای مفاهیم مرکزی یا طرحوارههای مفهومی مربوط به خود میباشند و میتوانند دیدگاههای گوناگونی را برای تفسیر تجربیات مهیا سازند ولی این اشکال تنها وقتی میتوانند چنین تأثیری را بر بینش فرد بگذارند که به طریق صحیح و در زمان مناسب و با عشق به حقیقتی که در کنه آنها نهفته است،به فرد انتقال یابند و اینجاست که انتقادی مبتنی بر این اشکال میتواند شکل بگیرد و در غیر این صورت بحث دربارهی تفکر انتقادی به حد کلام تقلیل پیدا میکند و ارزش تربیتی ندارد.
(بارو و وودز/زیبا کلام،6731،64-54) «مکنزی»ادعا میکند که یکی از انتقادات شایع ولی بیاعتبار نسبت به هرست آن است که نظریهی اشکال دانش در عرصهی تعلیم و تربیت منجر میشود که وی موضوعات و مواد درسی را به صورت مجزا در برنامهی درسی مطرح کند."