خلاصه ماشینی:
"نقش نگرشها در فعالیت جسمانی کودکان آموزشی نویسنده: استوارت بیدل ترجمهی: شمسی صنعتی منفرد مقدمه همواره یکی از هدفهای تربیت بدنی از دیدگاه معلمان ورزش، درک اصول آمادگی و فعالیت جسمانی مرتبط با تندرستی توسط دانشآموزان است.
اگرچه، شواهد نشاندهندهی میزان فعالیت جسمانی کودکان،متناقض و معمولا مقطعی هستند،اما مدارک بلندمدتی نیز وجود دارند که نشان میدهند،سالهای غیر فعال بودن کودکان تنها به سالهای معدودی محدود میشود.
اطلاعات دههی 1980 در چند کشور توسعهیافته نشان میدهد که افراد بالغ هم تنها در اوقات فراغتشان فعالتر میشوند و در اغلب موارد گرایش آنها به شرکت در فعالیتهای متوسط،10 برابر فعالیتهای شدید است.
عوامل مؤثر بر سطوح فعالیت جسمانی کودکان کودکان و نوجوانان به لحاظ جسمانی،با یک یا بعضی از این چهار نوع فعالیت فعال میشوند: ورزشهای رقابتی،تمرینات، آموزشهای مرتبط با رقابت،و بازی.
با این که تصویر واضحتری از عوامل تعیینکنندهی فعالیت جسمانی برای بزرگسالان وجود دارد،اما در ارتباط با کودکان این عوامل کمتر شناخته شدهاند.
» باورها و رفتار حرکتی کودکان گرچه نگرشها میتوانند تعیینکنندهی رفار آتی باشند،اما آنها تنها بخشی از یک تصمیمگیری چندبخشی هستند که عوامل دیگری نیز میتوانند بر آن مؤثر باشند.
چهار عاملی که باید درخصوص این سازگاری مورد توجه قرار گیرند، عبارتاند از: عمل:نگرش و رفتار باید نسبت به فعالیتی ویژه،مثل شرکت در کلاس تربیت بدنی باشد،تا به منظور تعیین گرایشی عمومی،مثل فعالیت جسمانی، سنجیده شود.
بهطور خلاصه،پژوهشهای مبنی بر نگرش،مقاصد مثبتی را که با هنجارهای جامعه تعیین میشوند، مهمترین عوامل تعیینکنندهی تصمیمگیری کودکان نسبت به فعالیت جسمانی میدانند."