خلاصه ماشینی:
"برخی تلاشهای مورد نیاز در این زمینه عبارتند از:تعدیل سیستمهای اطلاعاتی یا اجرای سیستم جدید در ادارات؛الزام برای آموزش؛نیاز به کارکنان جدید با مهارتهای مالی و حسابداری،بالا بردن پاسخگویی، کمک به رویههای مالی و عملکرد مالی بهتر؛ مدیریت بدهی؛مدیریت موجودی کالا؛و اندازهگیری بهای تمام شده کامل خدمات که بعضی مزایای بالقوه ایجاد یک سیستم مدیریتی تعهدی هستند.
مزایای حسابداری بازرگانی برای واحدهای دولتی چندان آشکار نیست،به ویژه آنکه آنها بعه دنبال سوداوری و وضعیت مالی نیستند، منتقدان،برای مثال،آیکن و کاپیتانیو (Aiken Capitanio,1995) ،لوییز، (Lewis, 1995) ،مک کری و آیکن (McCrae Aiken ، 1995) ،ماو متیوز (Ma Mathews,1992,94) ، در برابر گزارشگری مالی تعهدی برای واحدهای دولتی استدلال میکنند که: هدف واحدهای دولتی سوداوری نیست، بنابراین سود معیار مناسبی برای سنجش عملکرد آنها شمرده نمیشود؛ ساختار مالی مبتنی بر حسابداری تعهدی برای دولت مناسب نیست(برای نمونه، اهرمها شاخص آسیبپذیری محسوب نمیشوند)؛ در بخش دولتی،سرمایه در گردش، شاخص توانایی ادامه فعالیت نیست.
ناسازهها و تضادها واقعیت این است که سیستم حسابداری تعهدی در بیشتر موارد راه حل بهتری برای مسائل مهمی نظیر تخصیص منابع یا هزینههای مشترک میان برنامهها ارائه نمیکند و ممکن است در واقعیت منجر به ایجاد اطلاعات گیجکننده و نادرست برای استفادهکنندگان گزارشهای مالی شود.
افزون بر این مسائل،باید اذعان کرد که گزینش سیستم حسابداری تعهدی در بخش عمومی منجر به افزایش پاسخگویی دولت به موکلان آن،مدیریت مالی بهتر مدیران خدمات عمومی و قابلیت مقایسه عملکرد مدیریت در حوزههای مختلف میشود."