خلاصه ماشینی:
"قرآن گاه به صورت کلی، بدون اینکه خصوصیات این افراد را نام ببرد، این حقیقت را بیان نموده، میفرماید: «یوم تبیض وجوه و تسود وجوه»؛ «روزی که چهرههایی سفید و چهرههایی سیاه شود» و در آیة بعد میفرماید: «وأما الذین ابیضت وجوههم ففی رحمة الله هم فیها خالدون»؛ «و اما روسفیدان در رحمت خدا قرار میگیرند و در آن جاودانند» و همچنین نورانیت چهرههای برخی افراد را اینگونه گزارش میدهد: «وجوه یومئذ مسفرة * ضاحکة مستبشرة»؛ «و برخی چهرهها در آن روز روشن و نورانی است، خندان و شادمان است.
» و در روایت دیگر آمده است که تجدید وضو نیز نورانیت میآورد: «الوضوء علی الوضوء نور علی نور؛ وضو گرفتن بعد از وضو داشتن، نوری است بر نور» و این نورانیت نیز به مسلمانان اختصاص دارد؛ چرا که وضو گرفتن مخصوص امت اسلامی است، چنانکه پیامبر اکرمصلیاللهعلیهوآله با افتخار تمام فرمود: «یحشر الله أمتی یوم القیامة بین الأمم غرا محجلین من آثار الوضوء؛ خداوند امت مرا روز قیامت در بین امتها بخاطر آثار وضو نورانی محشور میکند.
» و امام باقرعلیهالسلام نقل فرموده است که رسول خداصلیاللهعلیهوآله فرمود: «کسانی که به خاطر خدا همدیگر را دوست میدارند، روز قیامت بر زمینی که از زبرجد سبز و درخشنده است، در کنار عرش الهی ایستادهاند: «وجوههم أشد بیاضا و أضوأ من الشمس الطالعة یغبطهم بمنزلتهم کل ملک مقرب و کل نبی مرسل یقول الناس من هؤلاء؟ فیقال: هؤلاء المتحابون فی الله؛ و صورتهای بسیار سفید (و نورانی) دارند که از نور خورشید درخشندهترند."