چکیده:
This article studies different issues about important of parliament's role in fighting corruption; especially the social ground of corruption and extensive anti corruption policies on which parliaments according to their regulatory function, can enact required rules to fight with increasing of corruption. In fighting corruption, it is necessary to parliaments to be enjoyed ofprofessional experts, facilities, research agencies and audits. If parliaments cannot control corruption among its members, it will never be successful in national actions against the corruption. Corruption pose harmful impacts on economic growth and development and also indicates weakness of economic, social and political organizations. For this reason a serious attention should be paid to the regulatory mechanism control.
خلاصه ماشینی:
این بایستهها باید: شامل همه مسئولیتهای اصلی حاکمیتی پارلمان(قانونگذاری،نظارت و نمایندگی)شود؛ مسائل مربوط به تأمین مالی سیاسی حزب و نظام اخلاقی پارلمان را مشخص سازد؛ چارچوبهی پارلمانی بین المللی مبارزه با فساد را تقویت کند.
عوامل متعدد دیگری که احتمال فساد را افزایش میدهند عبارتند از: نبود سازوکارهایی برای تضمین،پاسخگویی و شفافیت حکومت(یعنی هیئتهای نظارت،احزاب مخالف فعال،رسانهژهایمستقل،انتخابات آزاد و منصفانه)؛ ساختارهای ضعیف برای اجرای قوانین(از قبیل پیگرد مؤثر،نهادهای تخصصی ضدفساد و نهاد قضائی مستقل و توانمند)؛ نبود چارچوبهای نظارتی(قانونگذاری،مجموعه مقررات رفتاری و مقررات حسابرسی)؛ سطوح پایین تحصیلات و سواد؛ ادارات دولتی غیرمتخصص(تحمیل خویشاوندگماری4و اعمال نفوذ)؛ Transparency International .
[در یک تحقیق]چنین نتیجهگیری شده است که وجود ائتلافهای گسترده و نهادهای تخصصی و توانمند برای حمایت از تصمیم قانونگذار و همچنین اعمال فشار و تداوم اراده سیاسی زمامداران کشور در مبارزه با فساد ضروری است.
پارلمانها در رویارویی با ریشههای گسترده فساد و نیز پیچیدگی اقدامات ضدفساد، ناچارند بهطور کامل نقشها و ابزارهای مبتنی بر قانون اساسی خود را به کار گیرند و مسئولیتهایشان را در وضع قوانین و نظارت بر تلاشهای ضدفساد ملی مؤثر ایفا نمایند.
در این جنبه از نمایندگی،این مسأله مطرح میشود که به هر میزان گستره متنوعی از رسانهها بتوند پارلمان را در نقش نظارتی خود پشتیبانی کند،همکاری وسیع میان پارلمان و جامعه مدنی پویا بیشتر در مقابله با فساد مؤثر است.
در این زمینه دو نکته قابل توجه است: تأمین مالی حزب سیاسی و مجموعه مقررات رفتاری برای نمایندگان پارلمان.
همچنین نمایندگان پارلمان باید دولت را ملزم به اجرای این قوانین و ایجاد کمیتههای رفتاری برای نظارت بر رقابتهای سیاسی و غیره نمایند.