چکیده:
رسیدن به شرایط امن در گرو جلوگیری از بروز و ظهور چالشهای امنیتی است. شورش به عنوان نشانهای از وجود نارضایتی، یکی از چالشهای امنیتی هر نظامی محسوب میشود. بدیهی است کشورها ابتدا باید مانع از وقوع شورشها شوند و در وهلۀ بعد، توان مقابله با آنها را داشته باشند.جمهوری اسلامی ایران که نظامی مبتنی بر مردمسالاری دینی است و بین مردم و نظام، پیوندی ناگسستنی وجود دارد، بیشترین تلاش خود را معطوف به جلوگیری از شکلگیری ریشههای شورشگری کرده است، ولی آیندهنگری از یک سو و تلاشهای توطئهگرایانۀ بیگانگان و منافقان از سوی دیگر، حکم میکند که با استفاده از ظرفیتهای موجود، آمادگیهای لازم را برای مقابله با شرایط بروز احتمالی شورش نیز به دست آورد، بسیج به عنوان یادگار دوراندیشانۀ بنیانگذار جمهوری اسلامی، از جمله ظرفیتهای پایانناپذیر نظام تلقی میشود که در این مقاله تلاش خواهد شد پس از طرح مباحثی نظری درباره شورشگری، راهکارهایی برای استفاده از این نیرو جهت مقابله با شورش، ارائه شود.
خلاصه ماشینی:
"او با مطالعۀ فراوان شورشهای مختلف، این تعریف را از شورش ارائه میدهد: شورش مبارزۀ بین گروههای غیر حاکم و مقامات حاکم است که در آن، گروه نخست به گونهای جدی منابع سیاسی (مهارتهای سازمانی، تبلیغات و یا تظاهراتها ) و ابزارهای خشونت را جهت ایجاد مشروعیت برای برخی از جنبههای سیستم سیاسی که به نظر آنها نامشروع است، به کار میگیرد.
با استفاده از روشها و فنون عملیات روانی میتوان ارادۀ شورشیان را برای مقابله با نیروهای ضد شورش کاهش داد، آنها را به عناصری فاقد انگیزه / روحیه، تبدیل و شورش را در حداقل زمان مهار کرد و پایان داد؛ زیرا عملیات روانی دارای ظرفیتی است که این حس را به حریف القا میکند که اقدام او بسیار پرهزینه و بیمنفعت (یا دارای حداقل منافع) بوده، نتیجهای جز شکست به همراه نخواهد داشت.
استفاده از نیروهای بسیجی آموزشدیده برای مقابله با شورشگری منظور از نیروهای آموزشدیدۀ ویژۀ ضد شورش آن است که چون فضای شورش، حساس است و اقدامات ناشی از بیتجربگی میتواند پیامدهای گستردهای داشته باشد، بنابر این باید از بین نیروهای بسیجی، گروههایی را برای مقابله با شورش، آموزشهای ویژه داد و از آنها در مقابله با شورشیان بهره گرفت.
7. نیروهای عملکننده بسیج باید آگاهی داشته باشند که مهار شورش تنها به صحنۀ درگیری و متفرق کردن شورشیان محدود نمیشود، بلکه این اقدام بسیجیان، تنها بخشی از مدیریت بحران محسوب میشود؛ مدیریتی که مسئولیت اصلی آن تبدیل یک اقدام امنیتزدا به یک حرکت امنیتآفرین است."