خلاصه ماشینی:
"علمای اهل سنت نیز در رد شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید کتابهائی نوشتهاند از جمله:تشریح شرح نهج البلاغه لابن ابی الحدید،تألیف:محمود الملاح و این کتاب پر است از طعن به امام علی علیه السلام و شیعیان و انکار فضائل و مناقب آن حضرت.
ابن میثم ظاهرا سه نوع شرح بر نهج البلاغه نگاشته که مهمترین آنها به شرح کبیر معروف است ابن میثم شرح کبیر را به نام خواجه علاء الدین عطاء ملک جوینی(متوفای 086 هـ ق)وزیر هلاکو خان مغول نوشته و در سال 776 هـ ق،آنرا به اتمام رسانده است و این شرح در تهران در سال 6721 در پنج جزء در یک مجلد ضخیم چاپ شده و یک نسخه خطی آن نیز به شماره 9603 در کتابخانه مدرسه عالی شهید مطهری (سپهسالار سابق)تهران موجود است2.
(4)منهاج البراعة،فی شرح نهج البلاغه،قطب راوندی،ج 1،مقدمه،ص 04،چاپ کتابخانه آیة الله نجفی 13-شرح نهج البلاغه تألیف:مسعود بن عمر بن عبد الله خراسانی هروی(متوفی 297 هـ ق) دارای مذهب شافعی یا حنفی بوده و ملقب به«سعد الدین»و معروف به«ملا سعد تفتازانی»و از اکابر علمای اهل سنت میباشد،در فقه و اصول و تفسیر و کلام و منطق و تمام فنون ادبی و اکثر علوم متداول آن عصر استاد کل و محقق و یگانه عصر خود بود.
جدا کتاب بزرگی است و آن در سال(188)به پایان رسانده و به یکی از سلاطین نوشته است و یک نسخه خطی از آن در سال 0021 هـ ق،در کتابخانه سید علی همدانی در نجف اشرف موجود بود و این شرح به «المواهب الالهیة»نیز موسوم است3."