چکیده:
گزارش«وضعیت بدهیهای خارجی ایران»ضمن بررسی تجربه کشورهای مختلف جهان دیدگاههای متفاوت در مورد مطلوبیت با بدی تأمین مالی از خارج را مطرح کرده است. این مقاله هم برای روشن شدن ابعاد تأمین مالی از خارج،تدوین شده است.
خلاصه ماشینی:
بزرگترین بخش دیون خارجی ایران،بدهیهای کوتاه مدت بوده که مهلت بازپرداخت بسیاری از آنها طی توافقاتی-که دولت ایران با دولتهای آلمان،اتریش،ایتالیا،اسپانیا، امارات،بلژیک،بریتانیا،تایوان،ترکیه،سوئیس،سوئد،کره جنوبی،هلند،دانمارک،فرانسه، یونان و ژاپن صورت داده است-به تعویق افتاده و اعتبارات جدیدی برای بازپرداخت برخی بدهیهای کوتاه مدت دریافت داشته است و تعهدات جدید ایران در قبال کشورهای مذکور از«بخش خصوصی»آن کشورها به«بخش دولتی»انتقال یافت.
«چین»طی سالهای 1988-1978 مبلغ 35 میلیارد دلار وام از خارج دریافت کرد که قادر شد با منافع حاصله از پروژهها-که هزینهء آنها از محل این وامها تأمین گردید-دیون خارجی مربوطه را بازپرداخت نماید،آلمان شرقی،آن دسته از بدهی خارجی خود را که از مؤسسات مالی و کشورهای غربی و نیز اتحاد شوروی(سابق)به صورت وام دریافت کرده بود،از مبلغ 8/11 میلیارد دلار در سال 1980 به 5/6 میلیارد دلار در سال 1985 رسانده این امر نشاندهندهء ایجاد ظرفیتهای لازم برای بازپرداخت دیون توسط آلمان شرقی سابق به وسیلهء وامهای دریافتی بوده است1استقراض خارجی و توسعه(دیدگاه توسعهء اقتصادی مبتنی برصنعت) کشورهای در حال رشد در سه دهه اخیر از دو استراتژی عمده در راه رسیدن به«توسعه» پیروی کردهاند،آنان یا«صنعت»را بهعنوان جز مهم و اساسی در نظر گرفته و«کشاورزی» را کنار گذاشتهاند و یا به بخش کشاورزی روی آورده و صنعت را به کناری نهادهاند یا از نظر الگوهای ظاهری،از کشورهای بلوک شرق سابق یا کشورهای غربی پیروی کردهاند.
با این توافق، کل بدهیهای ایران به 8 کشور خارجی اروپایی که مدت بازپرداخت آنها تمدید شده به 6 میلیارد و 200 میلیون دلار برآورد گردید.